Υπάρχουν αξέχαστες στιγμές.

Υπάρχουν στιγμές που σημαδεύουν ολόκληρες γενιές.

Η πρώτη προσγείωση στο φεγγάρι, η δολοφονία του Κένεντι, η πτώση του Τείχους είναι παραδείγματα γεγονότων που σηματοδοτούν ένα πριν και το μετά στο πέρασμα του χρόνου και στις ζωές εκείνων που τα έζησαν.

Λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι το πιο σημαντικό από τα λιγότερο σημαντικά πράγματα και, σε «άρρωστες ποδοσφαιρικές» χώρες όπως η δική μας, ακόμη και οι στιγμές ενός παιχνιδιού «σημαδεύουν» γενιές.

Υπάρχουν εκείνοι που θυμούνται πού βρισκόταν όταν ο Ριβέρα στρίμωξε τον Μάιερ για το 4-3 στο Azteca στην Πόλη του Μεξικού.

Πολλοί ανθρωποι θυμούνται καλά με ποιον πανηγύρισαν καθώς ο Ταρντέλι έτρεχε ουρλιάζοντας στο Μπερναμπέου στον τελικό του Mundial του 1982.

Για την γενιά μας οι αξέχαστες στιγμές της Σκουάντρα Ατζούρα συνδέονται με το Παγκόσμιο Κύπελλο που κατακτήθηκε στη Γερμανία.

Και, αν έπρεπε να διαλέξει κάποιος, η πιο σημαντική στιγμή είναι το γκολ του Γκρόσο απέναντι στη Γερμανία.

Ναι, ακόμη περισσότερο από το καθοριστικό πέναλτι εναντίον της Γαλλίας.

Φαίνεται παράλογο αλλά αυτή ήταν η καλύτερη στιγμή εκείνου του ένδοξου καλοκαιριού.

Όλοι θυμούνται ακριβώς με ποιους ήταν, πού ήταν, τι φάγανε και που ακριβώς καόταν.

Δεν είναι δύσκολο.

Μετά τη νίκη κόντρα στην Τσεχία, τα γούρια έκαναν την εμφάνισή τους, ίδιο σπίτι, ίδια πράγματα για φαγητό, ίδια μέρη στο τραπέζι και μετά τα ίδια μέρη στους καναπέδες.

Αλίμονο μας αν αλλάξουμε μέρη.

«Έτσι φτάσαμε μέχρι εδώ, η αλλαγή είναι κακή τύχη».

Ποιος ξέρει γιατί ήμασταν πεπεισμένοι ότι οι νόμοι του σύμπαντος παρακολουθούσαν αυτές τις κινήσεις στα σπίτια του καθενός.

Από εκεί και πέρα ​​όλα είναι λιγότερο καθορισμένα, οι κραυγές και τα τρεξίματα στο μπαλκόνι και η επιστροφή στις θέσεις ακριβώς στην ώρα για το γκολ του Ντελ Πιέρο και την αποθέωση.

Τι αναμνήσεις!

Και αυτό συμβαίνει μόνο όταν θυμάσαι κάτι όμορφο, μοναδικό.

Συμβαίνει αν θυμηθείς εκείνη την 4η Ιουλίου, αν θυμηθείς το γκολ του Γκρόσο.

Αν θυμάστε τη στιγμή που σημάδεψε μια γενιά.

Και στοιχηματίζω ότι θα είναι εύκολο για όλους να θυμηθούν πώς έζησαν εκείνη τη στιγμή…