Επική εικόνα!

Η ιστορία!

Μπήκε σε ένα γήπεδο ως ξένος και το γήπεδο αυτό πήρε το όνομα του.

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, κατά την πρώτη του είσοδο, στο ”Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα”.

Η Νάπολι, ζούσε το όνειρό της…

Γράμμα στον Ντιέγκο απο έναν Ναπολιτάνο!

”Σε σένα.

Σε σένα, που με έκανες να ερωτευτώ αυτό το άθλημα και αυτή την φανέλα.

Σε σένα, που υπερασπίστηκες την ομάδα μου και την πόλη μου, ακόμα και όταν, τουλάχιστον σωματικά, ήσουν πολύ μακριά.

Σε εσένα που μας τρέλανες, γιατί έδινες σόου με την φανέλα μας, όχι με την δικιά τους, που σε παρακαλούσαν.

Σε σένα που είχες το θάρρος να πεις στον Πάπα ότι, αν πραγματικά νοιαζόταν για τους φτωχούς, θα μπορούσε να γκρεμίσει δύο πίνακες κοντά στον τοίχο, να τους πουλήσει και να ταΐσει τη μισή Αφρική.

Σε σένα που έπαιξες για φιλανθρωπικούς λόγους σε ένα χωράφι με πέτρες και χώμα, ενάντια στη γνώμη των ηγετών σου, ρισκάροντας τους αστραγάλους και τα γόνατα σου, επειδή είχες δώσει το λόγο σου.

Σε εσένα που φώναζες και έβριζες σε ογδόντα χιλιάδες Ιταλούς γαμι…δες, σε παγκόσμια ζωντανή σύνδεση, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Σε σένα που πήρες την ζωή στα χέρια σου και της είπες ότι θα κάνεις τα πάντα και θα εξακολουθείς να κάνεις αυτό που πιστεύεις οτι κι’αν γίνει.

Για σένα, τα πραγματικά Χριστούγεννα για μένα, είναι την ημέρα που γεννήθηκες.

Για σένα, που το πρώτο μου σκυλί πήρε το όνομά σου.

Για σένα, που ήσουν πολύ μεγάλος για να σε καταλάβουν όλοι.

Σε σένα, που αν ήμουν στη θέση σου, θα ζούσα ακριβώς όπως εσύ.

Σε σένα, που πέρυσι με έκανες να κλάψω όπως όταν πέθανε η γιαγιά μου και ακόμα με κάνεις να κλαίω και σήμερα.

Για σένα, που ήσουν, είσαι και θα είσαι ο μοναδικός μου ήρωας.

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος, αλλά δεν μπορώ να σε ξεχάσω, γιατί είσαι κομμάτι μου.

Αντίο Ντιέγκο, σ’ αγαπώ, θα σ’ αγαπώ πάντα!”