ΑρχικήΠοδοσφαιροΟ Σινιόρι και η τυχερή φανέλα που του έσωσε την ζωή

Ο Σινιόρι και η τυχερή φανέλα που του έσωσε την ζωή

“Είναι χειμώνας του 1991 και με το αυτοκίνητό μου ταξιδεύω μέσω San Severo/Apricena, στην επαρχία Foggia.
Βρέχει καρεκλοπόδαρα, η άσφαλτος είναι υγρή, ο δρόμος γεμάτος λακκούβες.
Ενώ οδηγώ χαλαρός και χωρίς βιασύνη, ξαφνικά το αυτοκίνητο γλίστρησε στην άσφαλτο, γλίστρησε στον πλαϊνό τοίχο, χτύπησε και αναποδογύρισε οχτώ συνεχόμενες φορές και στο τέλος κατέληξε σε έναν αμπελώνα.
Κλείνω τα μάτια μου.
Μοιάζει με εκτέλεση, μια σειρά από ξερά μαστίγια.
Το ένα χτύπημα μετά το άλλο, νιώθω τον εαυτό μου να σπρώχνει αριστερά και δεξιά, αλλά η ζώνη μου είναι σφιχτά δεμένη, μένω σταθερός στο κάθισμα και δεν αφήνω ποτέ τη λαβή στο τιμόνι, κρατώντας το σφιχτά μέχρι να πονέσουν οι καρποί μου.
Ευτυχώς φοράω την φανέλα που ευλόγησε ο Padre Pio που μου έδωσε η μητέρα μου.
Το αυτοκίνητο είναι ένα κομμάτι λαμαρίνας στοιβαγμένο μόνο του σαν φυσαρμόνικα.
Ούτε μια γρατζουνιά πάνω μου. Τίποτα. Τίποτα.
Αγγίζω πρόσωπο, λαιμό, στήθος, πόδια, χέρια, ξανά πόδια, όχι, ούτε καν, τα εργαλεία της δουλειάς μου δεν έπαθαν ζημιά.

Αναπνοή αναστεναγμού και ανακούφισης.
Σκέφτομαι τη μαμά μου.

Η μητέρα μου και το δώρο της που χρόνια πριν, όταν το έλαβα, φαινόταν κάπως ανούσια χειρονομία, αλλά τώρα ευλογώ με όλα τα δάκρυα που μπορούν να βγουν απο τα μάτια μου.
Κοίταξα τον θάνατο κατάματα.

Φοβήθηκα αλλά είμαι ακόμα εδώ.
Βγαίνω από το αυτοκίνητο.

Είμαι μπερδεμένος, πολύ μπερδεμένος.

Ένα αυτοκίνητο σταματάει και δύο άνθρωποι έρχονται προς το μέρος μου, ρωτώντας πώς τα πάω…

Μια χαρά.
«Μα είσαι ο Beppe;! Τι κάνεις εδώ??
Μετά βλέπουν το αυτοκίνητό μου και πως είχε γίνει, με κοιτάζουν με δέος και δυσπιστία που βγήκα από αυτές τις λαμαρίνες ζωντανός και αλώβητος και αναφωνούν αυτό που σκέφτομαι κι’εγώ…

”Θαύμα!”
Γυρίζω σπίτι ακόμα ταραγμένος, βγάζω το σακάκι, το πουλόβερ, το πουκάμισο και το μπλουζάκι μου και αρχίζω να παρακολουθώ αυτή την απίστευτη γοητεία της φανέλας…
Από εκείνη τη μέρα, κάθε παιχνίδι που έπαιξα το φορούσα κάτω από τη φανέλα μου.

Αν η καριέρα μου πήγαινε όπως πήγε, το χρωστάω και σε αυτήν.

Την ευλογημένη φανέλα.
Αν μη τι άλλο αυτή η πίστη μου πρόσθετε πάντα κάτι μεγαλύτερο απο αυτό που πίστευα.
Ξέρω ότι αυτό είναι περίεργο για κάποιους.

Ξέρω ότι πολλοί πιστεύουν ότι είναι απλά δεισιδαιμονία, αλλά εγώ το πιστεύω και συνεχίζω να το πιστεύω. “
Τζουζέπε Σινιόρι

Τελευταία Αρθρα

Πολ Πογκμπά: ”Πάντα ενάντια στον ρατσισμό”

''Οι πρόγονοί μου και οι γονείς μου, υπέφεραν για να είναι ελεύθερη η γενιά...

Πιέτρο Ροσκίνιο: ”Ο Ματσόνε δεν άντεχε τις πολλές φωτογραφίες”

«Ήταν 27 Νοεμβρίου 1994. Παιζόταν το ντέρμπι Λάτσιο - Ρόμα. Μου είχε αναθέσει η Corriere dello...

Οι μεγάλες αλλαγές στο ΝΒΑ και ο Ντράζεν

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι Ευρωπαίοι παίκτες ήταν κάτι σπάνιο στο ΝΒΑ,...

Βιέρι: ”Ο Τόττι ήταν ένας εκπληκτικός παίκτης”

«Ο Τότι ήταν εκπληκτικός πάικτης. Το να παίζεις με τον Φραντσέσκο ήταν απίστευτο. Όταν του ερχόταν...

Παρομοια αρθρα

Πολ Πογκμπά: ”Πάντα ενάντια στον ρατσισμό”

''Οι πρόγονοί μου και οι γονείς μου, υπέφεραν για να είναι ελεύθερη η γενιά...

Πιέτρο Ροσκίνιο: ”Ο Ματσόνε δεν άντεχε τις πολλές φωτογραφίες”

«Ήταν 27 Νοεμβρίου 1994. Παιζόταν το ντέρμπι Λάτσιο - Ρόμα. Μου είχε αναθέσει η Corriere dello...

Βιέρι: ”Ο Τόττι ήταν ένας εκπληκτικός παίκτης”

«Ο Τότι ήταν εκπληκτικός πάικτης. Το να παίζεις με τον Φραντσέσκο ήταν απίστευτο. Όταν του ερχόταν...