“Το να βάλω γκολ μπροστά σε 100.000 κόσμο όπως με την Αγγλία, ήταν φυσιολογικό για μένα, ήταν η ζωή μου.
Όταν αποτοξινώθηκα, ήμουν όπως όλοι σας, μπορούσα να σας μιλήσω.
Η κοκαΐνη με έκανε χάλια. Όταν άφηναν ελεύθερο τον τίγρη, όταν έβγαινα στο γήπεδο, είχα εγώ τον έλεγχο.
Ξέρεις τι παίχτης θα ήμουν αν δεν είχα πάρει κοκαΐνη;
Τι παίκτη χάσαμε;
Θα μπορούσα να είμαι πολύ περισσότερα.
Αλήθεια, έτσι είναι.
Γεννήθηκα μέσα στο ποδόσφαιρο.
Ήξερα τι θα γινόμουν, αλλά δεν ήξερα ότι θα παίρνω κοκαΐνη.
Ήξερα ότι θα αγόραζα σπίτι στη μητέρα μου, ότι θα παντρευόμουν και θα έκανα οικογένεια, ότι θα γύριζα τον κόσμο και ότι θα έπαιρνα τίτλο με την Αργεντινή.
Τα είχα πει όταν ήμουν τόσος. Υπάρχουν σε ταινία.
Τα ήξερα όλα αυτά.
Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία σήμερα νιώθω τρομερά ένοχος.
Ο κόσμος μπορεί να πει ότι είμαι καλά, καλύτερα από πριν, αλλά όχι μέσα μου.
Ξέρω τα λάθη που έχω κάνει. Και δεν μπορώ να τα αλλάξω.”
Ντιέγκο Μαραντόνα, στο ντοκιμαντέρ του Εμίρ Κουστουρίτσα
