Τι σημαίνει να έχεις τον Μαραντόνα στην ομάδα;
Ο Ντιέγκο αντιπροσώπευε μια μεγάλη επιτυχία για τη Νάπολι, για τον σύλλογο, για όλους τους Ναπολιτάνους φιλάθλους.
Είχαμε συνηθίσει να τον βλέπουμε να παίζει μαζί μας και δεν καταλαβαίναμε πόσο μεγάλος ήταν.
Κάθε παιχνίδι που έπαιζε γινόταν κάτι από ανθολογία.
Eίναι πραγματικά μοναδικές οι αναμνήσεις.»
Corrado Ferlaino
Γεννήθηκε στη Νάπολι το 1931 από τον Μοντέστο, μηχανικό και οικοδόμο από την Καλαβρία που είχε μετακομίσει στη Νάπολη το 1920 και τη Σεσίλια Πασκουάλι, μια γυναίκα από το Μιλάνο.
Το 1942, ο Φερλαίνο μετακόμισε στο Φέρμο με τη μητέρα του για να γλιτώσει από τον βομβαρδισμό που έλαβε χώρα στη Νάπολι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Επέστρεψε στη Νάπολι μετά τον πόλεμο, αποφοιτώντας από το επιστημονικό λύκειο «Vincenzo Cuoco».
Μετά την αποφοίτησή του, δοκίμασε την τύχη του ως οδηγός αγώνων, ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής και παραγωγός ταινιών.
Αφού ολοκλήρωσε και πήρε το πτυχίο του σαν πολιτικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι, ο Ferlaino ιδρύει τη δική του κατασκευαστική εταιρεία, ξεκινώντας να χτίζει σπίτια στις περιοχές Vomero και Arenella, πριν επεκτείνει σταδιακά την επιχείρησή του σε άλλες ιταλικές κατοικημένες περιοχές.
Μέχρι τη δεκαετία του 1990, είναι ο επικεφαλής ενός ομίλου με 43 εταιρείες, η μεγαλύτερη είναι η Iper S.r.l. και Delvecchio Construction, με έσοδα 400 δισεκατομμύρια ₤.
Το 2002, εισήλθε στον κλάδο της φιλοξενίας.
Έχει παντρευτεί τέσσερις φορές και είναι πατέρας πέντε παιδιών.
Το 1967, ο Ferlaino έγινε μέτοχος μειοψηφίας της Napoli, της οποίας πρόεδρος ήταν ο Gioacchino Lauro.
Το 1969, επέκτεινε την οικονομική του συμμετοχή ξοδεύοντας 70 εκατομμύρια ₤ για να αγοράσει το 33% του συλλόγου από τον Antonio Corcione, ο οποίος είχε πρόσφατα πεθάνει.
Η υπόλοιπη ομάδα ανήκε στους Achille Lauro και Roberto Fiore σε ίσο μερίδιο.
Το 1969, ο Ferlaino κατάφερε να εκλεγεί πρόεδρος με την υποστήριξη του Lauro, ο οποίος ήταν σε αντίθεση με τον Fiore.
Αργότερα, ο Ferlaino έγινε ο κύριος μέτοχος μετά την απόκτηση των μετοχών του Fiore.
Ο Φερλαίνο διατήρησε τον ρόλο του μέχρι το 1993, με μικρές διακοπές το 1972 και το 1983.
Υπό τη διοίκησή του, ο σύλλογος γνώρισε μια από τις πιο επιτυχημένες περιόδους της ιστορίας του τη δεκαετία του 1980, όταν επίσης χάρη στις εμφανίσεις του Ντιέγκο Μαραντόνα στο γήπεδο, η Νάπολι κέρδισε δύο τίτλους Serie A (1986–87 και 1989–90) το Κύπελλο Ιταλίας 1986-87, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1988-89 και το Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας του 1990.
Το 1993 πούλησε τη Νάπολι στον Ελένιο Γκάλο αλλά επέστρεψε για να είναι ο βασικός μέτοχος δύο χρόνια αργότερα.
Το 2000 πούλησε το μισό του μερίδιο στον Giorgio Corbelli, ο οποίος έγινε πρόεδρος.
Ο Φερλαίνο πούλησε και το υπόλοιπο μερίδιο του δύο χρόνια αργότερα, τερματίζοντας τη συμμετοχή του με τον σύλλογο.
Το 2015, εισήχθη στο Hall of Fame του ιταλικού ποδοσφαίρου.
