Για την σπλαχνική, σαρκική και αρχέγονη σχέση που είχε με την μπάλα ποδοσφαίρου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ήταν ο Τζίμι Χέντριξ αυτού του αθλήματος.

Ήταν απλά τρελό, ακραίο από κάθε άποψη, αντάξιο του Αμερικανού κιθαρίστα όταν έκαψε την ηλεκτρική κιθάρα κατά την διάρκεια της συναυλίας του Μοντερέι το 1967…

Ο Μαραντόνα ήταν κατά κάποιο τρόπο ασεβής σε ορισμένες πτυχές του ποδοσφαίρου, συχνά έβγαινε εκτός γραμμής λόγω των συντομεύσεων που έκανε για να πετύχει ένα αποτέλεσμα, αλλά κατάφερνε να κάνει στρατοσφαιρικά πράγματα με αυτή την μπάλα.

Ποτέ δεν ακολούθησε τον εύκολο δρόμο.

Γιατί όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια τέτοια καριέρα, που περιέχει ΑΥΤΟ το θρυλικό Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού ’86 και γκολ αυτού του επιπέδου, δεν μπορείς παρά να απονείμεις αυτήν την επένδυση στον Ντιέγκο.

Τα πρωταθλήματα και οι τίτλοι γενικότερα με τη Νάπολη, είναι ένας μύθος για την Ιταλία και όλη την περιοχή της Νάπολη!

Ο Ντιέγκο είναι η ενσάρκωση της πιο αρχέγονης αγάπης για το ποδόσφαιρο, καθώς και το αδιαμφισβήτητο σύμβολο της Νάπολης και της Αργεντινής σε όλο τον κόσμο.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ πρέπει να του πουν άπαντες για όλα όσα άφησε στο ποδόσφαιρο!