«Ειλικρινά οι αναμνήσεις μου θα μπορούσαν να είχαν θολώσει με την πάροδο του χρόνου, αλλά σε μια εκδήλωση για το ιταλικό Hall of Fame, καθόμουν δίπλα του και μας έβαλαν να δούμε φάσεις από το παρελθόν.

Πάντα με θεωρούσαν πολύ τίμιο ποδοσφαιριστή αλλά σε εκείνες τις φάσεις που βλέπαμε υπήρχαν απίστευτα φάουλ γιατί με προλάβαινε πάντα.

Ηταν τόσο γρήγορος που κυριολεκτικά τον χτυπούσα σε όλο το ματς, ντράπηκα και του ζήτησα συγγνώμη.

Βλέποντας εκείνα τα στιγμιότυπα θυμήθηκα ακόμη καλύτερα την ταχύτητα του στην εκτέλεση, ήταν πραγματικά κάτι εντυπωσιακό.

Για όποιον αγάπησε και αγαπάει το ποδόσφαιρο, για όποιον ήταν συμπαίκτης ή αντίπαλος του Ντιέγκο, ήταν πολύ σκληρό αυτό που έγινε.

Δε θα ξεχαστεί ποτέ από κανέναν φυσικά, θα μπορείς μέσω των social media να δεις στιγμιότυπά του και να καταλάβεις τι χαρά μετέδιδε σε όλους με την μπάλα.

Υπάρχει όμως και μια άλλη εμβληματική εικόνα του Μαραντόνα.

Ηταν εκείνο το φιλικό στην Acerra, μέσα στις λάσπες.

Αυτές τς σκηνές θα πρέπει να τις βλέπουν οι σημερινοί ποδοσφαιριστές, οι οποίοι παραπονιούνται πάντα για τους αγωνιστικούς χώρους.

Ο Ντιέγκο έδειξε εκείνη την ημέρα τι σημαίνει καθαρό πάθος και αυτές οι εικόνες θα υπάρχουν πάντα για να μας το θυμίζουν.

Ο Μαραντόνα ήταν ένας απίστευτος αντίπαλος, μπορούσες να τον χτυπάς για 90 λεπτά και δεν αντιδρούσε ποτέ, ήταν άψογος».

Πάολο Μαλντίνι