«Τα αποδυτήρια της Ρόμα δεν ήταν εύκολα.

Καπνίζαμε όλοι.

Αν κάποιος πετούσε το τσιγάρο στο έδαφος χωρίς να το έχει σβήσει, εμφανιζόταν ξαφνικά ο Κανίγια, το καθάριζε, έκανε μια τζούρα και έλεγε…

“Καλά, το καλύτερο άφησες;”.

Οταν ο Μποσκόφ έμπαινε, έκανε κινήσεις με τα χέρια για να καθαρίσει τον καπνό και έλεγε… “Έχετε τρελαθεί, τι ομίχλη είναι αυτή;

Αυτά δεν είναι αποδυτήρια, είναι εργοστάσιο καπνού”.

Σήμερα κάτι τέτοιο μοιάζει αδιανόητο, ο ποδοσφαιριστής τρώει κράξιμο πλέον στα social media ακόμη κι αν καπνίζει στο ρεπό του.

Εκείνη την εποχή ήταν πολύ στη μόδα ο Versace, με τα έντονα χρώματά του και τα πουκάμισα με σχέδια.

Αλλαξα όλη τη γκαρνταρόμπα μου με τη φίρμα του.

Πρακτικά, ήμουν ένα ομοίωμα του Versace.

Ο Κανίγια, αντιθέτως, ήταν ο πιο χαλαρός.

Ντυνόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο…

Ασπρά αθλητικά παπούτσια της Puma, τζιν, άσπρες κάλτσες με τον λύκο της Ρόμα, άσπρο βρακί με τον λύκο της Ρόμα, λευκό φούτερ με τον λύκο της Ρόμα και μαύρο δερμάτινο μπουφάν.

Οταν ερχόταν για την προπόνηση έβγαζε μόνο τα παπούτσια, το παντελόνι και το μπουφάν και κρατούσε όλα τα άλλα.

Εβαζε σορτς και παπούτσια και έβγαινε στο γήπεδο.

Οταν τελείωνε η προπόνηση έκανε μέσα σε δύο δευτερόλεπτα ντους, μετά έβαζε καθαρές κάλτσες, εσώρουχα και φούτερ και άφηνε τα ρούχα που χρησιμοποιούσε στην προπόνηση. Αυτό γινόταν πάντα, κάθε μέρα.

Εμείς δεν είχαμε γδυθεί ακόμη και αυτός έφευγε ήδη με τα βρεγμένα μακριά μαλλιά του.

Τον Κλαούντιο τον ενδιέφεραν πολλά περισσότερα έξω από την Trigoria.

Οχι μόνο το ποδόσφαιρο.

Ηταν έξυπνος Αργεντίνος, ξύπνιος».

Σίνισα Μιχαΐλοβιτς