“Στην καριέρα μου έχω παρατηρήσει ότι σχεδόν όλα τα πέναλτι που έχω χάσει, ευτυχώς λίγα, τα έχω χάσει επειδή δεν σκέφτηκα προσεκτικά πού να σουτάρω, ήμουν επιπόλαιος.
Είναι δύσκολο να κάνεις αυτό το λάθος όταν πρόκειται να κάνεις το πιο σημαντικό σουτ της ζωής σου, στη διαδικασία των πέναλτι ενός τελικού Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Υπάρχει ο κίνδυνος να σε κυριεύσει το άγχος, να μην σκεφτείς και να σουτάρεις χωρίς να κάνεις στον εαυτό σου αυτή την ερώτηση:
“Ale, τι θέλεις να κάνεις τώρα;”.
Λοιπόν, αυτός ο κίνδυνος υπήρχε.

Και είναι ένα πολύ μεγάλο ρίσκο, γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις η απόφαση ενός αθλητή μπορεί να είναι απόφαση μεταξύ νίκης και ήττας.
Τελικά την κλώτσησα εκεί που ήθελα να την στείλω, κατάφερα να παραμείνω όσο ψύχραιμος ήθελα.

Θυμάμαι ιδιαίτερα την διαδρομή που προηγήθηκε του πέναλτι.

Διήρκεσε πάνω κάτω τριάντα δύο χρόνια, δηλαδή ολόκληρη τη ζωή μου, από τότε που γεννήθηκα μέχρι εκείνη την 9η Ιουλίου 2006.
Σε εκείνα τα δευτερόλεπτα τα επανεξέτασα όλα, επαναλαμβάνοντας αναλαμπές χιλιοστών του δευτερολέπτου που εμφανίζονταν στο μυαλό μου και εξαφανίζονταν, ανεξέλεγκτα. Στη συνέχεια άρχισα να σκέφτομαι, να ανακτώ την ψυχραιμία μου.
Ήταν η στιγμή που είπα στον εαυτό μου, το ορκίζομαι, το έκανα πραγματικά:
“Ale, έλα τώρα, ηρέμησε, υπάρχουν “μόνο” δυόμισι δισεκατομμύρια άνθρωποι που σε παρακολουθούν αυτή τη στιγμή!

Συν όλες τις φορές που αυτό το πέναλτι θα ξαναπαίξει στην τηλεόραση στο μέλλον…

Σκέψου τι θα συμβεί αν αστοχήσεις”.
Δοκίμασα τον αυτοσαρκασμό, με λίγα λόγια.

Έκανα τον εαυτό μου δυνατό έτσι, κοροϊδεύοντας με και προσπαθώντας να υποβαθμίσω μια στιγμή που άξιζε ολόκληρη την καριέρα μου, τα όνειρά μου, τη ζωή μου.
Αμέσως μετά πήρα την μπάλα και σκέφτηκα:
“Αυτή είναι η στιγμή σου.

Πήγαινε για αυτό και κάνε αυτό που ξέρεις να κάνεις με όλη σου την καρδιά και το πάθος που μπορείς”.
Την κλώτσησα. Μπήκε μέσα.
Ακολούθησε μια κραυγή απελευθέρωσης, την οποία κατέπνιξα αμέσως.
Περίμενα και όλοι περιμέναμε το τελευταίο πέναλτι, το τελευταίο βήμα για να μπούμε στην ιστορία”.

Alessandro Del Piero

Και εξακολουθούν μετά από τόσα χρόνια να είναι έντονα αυτά τα συναισθήματα…”

Πηγή: Αυτοβιογραφία “Μεταξύ μας”

Στις 9 Νοεμβρίου του 1974 γεννήθηκε ο Alessandro Del Piero!