“Παίζαμε φιλικό με την Ρεάλ Μαδρίτης και σημείωσε ένα εντυπωσιακό γκολ, είπα στον εαυτό μου…

“Βρήκαμε τον νέο Ρονάλντο.”

Είχε τα πάντα, δύναμη, τεχνική, ντρίμπλα, ταχύτητα, στόχο, κεφάλι.

Ο Aντριάνο ήρθε από τις φαβέλες και αυτό είναι πόλυ δύσκολο, γιατί όταν περνάς απο την απόλυτη φτώχεια, στον απόλυτο πλούτο, μπορεί να συναντήσεις προβλήματα και φοβόμουν ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε αυτόν. 

Μια μέρα έλαβε μια κλήση από τη Βραζιλία, όπου τον ενημέρωσαν για το θάνατο του πατέρα του, έριξε το τηλέφωνο κάτω και άρχισε να ουρλιάζει.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την κραυγή… εξακολουθώ να ανατριχιάζω μόνο που το σκέφτομαι.

Από εκείνη τη στιγμή, ο Πρόεδρος Μοράτι και εγώ προσπαθήσαμε να τον φροντίσουμε σα να ήταν ο μικρότερος αδερφός μας και συνέχισε να παίζει και να σκοράρει αφιερώνοντας τα γκολ στον πατέρα του.

Ο Κορντομπα πέρασε μια ολόκληρη νύχτα προσπαθώντας να τον κάνει να καταλάβει ότι ήταν ένας συνδυασμός μεταξύ του Ρονάλντο και του Ιμπραίμοβιτς και ότι θα μπορούσε να γίνει ο καλύτερος απ’όλους, αλλά ήταν καταθλιπτικός και δεν υπήρχε τρόπος να τον βοηθήσει.

Αυτή ήταν ίσως η χειρότερη ήττα της καριέρας μου, πονάει ακόμα επειδή ήθελα να τον βοηθήσω και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.”

Χαβιέρ Ζανέτι