“Μεγάλωσα στην εξοχή, μπορούσα να μετατρέψω οτιδήποτε έβρισκα σε μπάλα ή σε κάτι που έμοιαζε με μπάλα, κυρίως έφτιαχνα χάρτινες μπάλες και έπαιζα με αυτές για ώρες.
Όταν ήμουν εννέα ετών μετακόμισα με την οικογένειά μου στην πόλη, στην Περούτζια και τότε ήταν που άρχισα να παρακολουθώ έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο και να κάνω τα πρώτα μου βήματα σε μια ομάδα.
Άρχισα να παίζω στην πρώτη κατηγορία και στα 15 μου με πήρε η Τορίνο.

Ήξερα ότι είχα προσόντα, πολλοί μου το έλεγαν, αλλά αυτό που με οδηγούσε ήταν πρώτα απ’ όλα το πάθος και η διασκέδαση, ωστόσο, αυτό που μετράει, για τον καθένα σε κάθε ηλικία, είναι να ικανοποιεί το αθλητικό του πάθος και να εξασκεί μια πειθαρχία.

Το λέω αυτό ειδικά στους νέους…

Αφήστε το κινητό σας τηλέφωνο, τα βιντεοπαιχνίδια, την κοινωνική δικτύωση και βγείτε έξω για τρέξιμο, παίξτε ποδόσφαιρο, βρεθείτε με φίλους.”

Giancarlo Antognoni