«Ο Αλέγκρι έχει αλλάξει πολύ από τότε που τον γνώρισα πριν από δέκα χρόνια.
Έχει αποκτήσει αυτοπεποίθηση, χώρο, μιλάει πάντα με μεγάλη σιγουριά.
Η μεταξύ μας σχέση παρέμεινε πάντα καλή, ειλικρινής και με μεγάλο σεβασμό. 
Τώρα μου κάνει εντύπωση να τον βλέπω τόσο σίγουρο για τον εαυτό του, αλαζονικό, αλλά με την καλή έννοια.
Στη συνέντευξη Τύπου μιλάει πάντα με το στήθος έξω.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχάσει ποιος τον έχτισε. 
Η Μίλαν!
Χάρη στο Scudetto που κέρδισε με αυτή την ομάδα μπόρεσε να ακολουθήσει μια μεγάλη καριέρα.
Είχε αποδείξει ότι μπορούσε να κερδίσει και πλέον το γνώριζαν όλοι. 
Ακόμα κι αν δεν ήταν ιδιοφυΐα τακτικής, ο Μαξ ήταν πάνω από όλα καλός στη διαχείριση των αποδυτηρίων, ήταν έξυπνος, καλός στον λόγο σαν πολιτικός.
Ένα πράγμα που δεν μου άρεσε σε αυτόν όμως, το όχι στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ξέρω ότι η προσφορά ήταν συγκεκριμένη.
Γιατί κάνατε την πιο ασφαλή επιλογή στην Ιταλία αντί να πάτε εκεί και να αντιμετωπίσετε την πρόκληση; 
Αυτή η απόρριψη δείχνει επίσης τι είδους άτομο είστε.
Βγάλε το κουράγιο, πήγαινε εκεί, μάθε, προσπάθησε να δεις τι σημαίνει να δουλεύεις στο εξωτερικό, όπου όλα είναι πιο δύσκολα, να περπατάς στη φωτιά, να κάνεις όπως ο Αντσελότι που έχει κερδίσει παντού και έχει μεγαλώσει όλο και περισσότερο, χάρη σε νέες εμπειρίες.
Ο Αλέγκρι, από την άλλη, έκανε την πιο απλή, λιγότερο ριψοκίνδυνη επιλογή και παρέμεινε στην Ιταλία.
Μπορέι να πετύχει πάντως και έξω απο την σιγουριά της πατρίδας του.»
Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς