”Ο γιος μου παίζει ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της Φέγενορντ και σε ένα ματς με τον Άγιαξ δεν έπαιξε καθόλου.
Ήταν στον πάγκο.
Στο αυτοκίνητο που επιστρέφαμε είχε κακή διάθεση και εκανε παράπονα για όλους.
Του είπα…
”Aκούγεσαι σαν χαμένος.
Κατηγορείς όλους τους άλλους και δεν λες το παραμικρό για τον εαυτό σου.
Όσοι έχουν νοοτροπία νικητή, βλέπουν τον εαυτό τους, αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, προσπαθούν να βελτιωθούν.
Αυτό πρέπει να σκέφτεσαι.
Πρέπει ν’ αναρωτηθείς αν θέλεις να είσαι με τους χαμένους ή να είσαι νικητής.
Η δουλειά η δική μου και της μητέρας σου, είναι να είσαι έτοιμος για την ζωή όταν θα γίνεις είκοσι ετών και να είσαι καλός άνθρωπος.
Θα κάνεις και τα λάθη σου, αλλά εσύ λες ότι το ποδόσφαιρο είναι το πάθος σου.
Εμένα δεν με νοιάζει αν θα παίξεις ποδόσφαιρο γιατί θα σε αγαπώ το ίδιο.
Αλλά θα πρέπει ν’ αποκτήσεις τον έλεγχο στη ζωή σου και να πάψεις να παραπονιέσαι.
Αν θέλεις να είσαι νικητής, πάρε τον έλεγχο της ζωής σου.”
Ρόμπιν Φαν Πέρσι
