ΑρχικήΠοδοσφαιροΠώς γίνεται να μην συμπαθείς την Ουρουγουάη??

Πώς γίνεται να μην συμπαθείς την Ουρουγουάη??

Μια πολύ μικρή χώρα που αριθμεί μόνο τρία εκατομμύρια κατοίκους και παρ ‘όλα αυτά παρουσιάζει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, μια ομάδα γεμάτη φαινόμενα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν οι πρώτοι που το κέρδισαν το 1930.
Η Ουρουγουάη δεν παρουσιάζει τίκι τάκα, ούτε κατοχή, ούτε βεντετισμούς.

Μόνο αίμα και ιδρώτα για την φανέλα.
Για τους δικούς της ανθρώπους.
Για την πατρίδα τους.
Για την υπερηφάνεια τους.
Ο Όσκαρ Ταμπάρεζ, ο οποίος παρά το γεγονος οτι στηριζόταν σε πατερίτσες λόγω του συνδρόμου Guillain-Barré που τον προσβάλλει κάθε φορά που πρέπει να τραγουδήσει τον ύμνο της αγαπημένης του χώρας, ήταν εκεί και δεν τα παράτησε και ας μουδιάζει ολόκληρος.
Στην Ουρουγουάη βλέπω 11 παίκτες να δίνουν την ψυχή τους για να κάνουν περήφανη την χώρα τους.
Η Ουρουγουάη δείχνει καθαρό πάθος, επειδή ματώνει και οτι κερδίζει… το κερδίζει με την αξία της και μόνο.

Τελευταία Αρθρα

Τζουντ Μπέλιγχαμ: ”Δεν είμαι ρομπότ”

«Η σχέση με τη μαμά και τον μπαμπά είναι στενή και μου δίνει ισορροπία. Έλαβα...

Η πρώτη συνάντηση του Τσάμπερλειν με τον Τζαμπάρ

"Καθώς πλησιάζαμε, συνειδητοποίησα ότι παρόλο που είχε περίπου το ίδιο ύψος, ήταν διπλάσιος...

Ντελ Πιέρο: ”Το γκολ στο Βεστφάλεν, είχε κάτι το υπερβατικό”

«Πάντα πίστευα ότι υπήρχε κάτι μεγαλύτερο από εμένα, σχεδόν υπερβατικό, σε εκείνο το γκολ...

Το διπλό του Ολυμπιακού στην Ρώμη, απέναντι στην Λάτσιο

Το 2007, ο Ολυμπιακός του Τάκη Λεμονή ταξίδευε στην Ρώμη για το ματς με...

Παρομοια αρθρα

Τζουντ Μπέλιγχαμ: ”Δεν είμαι ρομπότ”

«Η σχέση με τη μαμά και τον μπαμπά είναι στενή και μου δίνει ισορροπία. Έλαβα...

Ντελ Πιέρο: ”Το γκολ στο Βεστφάλεν, είχε κάτι το υπερβατικό”

«Πάντα πίστευα ότι υπήρχε κάτι μεγαλύτερο από εμένα, σχεδόν υπερβατικό, σε εκείνο το γκολ...

Το διπλό του Ολυμπιακού στην Ρώμη, απέναντι στην Λάτσιο

Το 2007, ο Ολυμπιακός του Τάκη Λεμονή ταξίδευε στην Ρώμη για το ματς με...