«Αν έπρεπε να συνοψίσω τι είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε ένα αποτέλεσμα, θα επέλεγα τον τελευταίο μου αγώνα, νούμερο 1500…
Γουέστ Μπρομ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: 5-5
Τρελός, φανταστικός, αστείος, υπερβολικός.
Είναι μια δοκιμασία για την καρδιά σας.
Δεν μπόρεσα να παραπονεθώ γιατί πετάξαμε στα σκουπίδια το προβάδισμα με 5-2 εναντίον της Γουέστ Μπρομ σε εννέα λεπτά.
Προσπάθησα επίσης να φανώ ενοχλημένος, αλλά οι παίκτες παρατήρησαν ότι προσποιούμαι.
Τους είπα…
“Ήταν ένα μεγάλο αντίο από εσάς!”
Το βράδυ πριν από το παιχνίδι οι παίκτες με ενημέρωσαν ότι ήθελαν να μου κάνουν ένα δώρο για να γιορτάσω την αποχώρησή μου, ήταν πραγματικά ξεχωριστό, μου χάρισαν ένα όμορφο Rolex από το 1941, τη χρονιά που γεννήθηκα, με τους δείκτες να είναι στο 03:03 την ώρα που γεννήθηκα στη Γλασκώβη στις 31 Δεκεμβρίου.
Ο Ρίο Φέρντιναντ, ένας μεγάλος λάτρης των ρολογιών, είχε την ιδέα του δώρου.
Μετά την παράδοση των δώρων ακολούθησε μακροχρόνιο χειροκρότημα, που ”γέμισε” την αίθουσα.
Παρατήρησα ότι ορισμένοι παίκτες είχαν μια ιδιαίτερη έκφραση, δεν ήξεραν πώς να το αντιμετωπίσουν, γιατί ήταν πάντα μαζί μου, κάποιοι για είκοσι χρόνια.
Θα ήθελα να είχα κερδίσει με 5-2, αλλά κατά κάποιο τρόπο το 5-5 ήταν ο πιο κατάλληλος αποχαιρετισμός.
Το πρώτο 5-5 στην ιστορία της Premier League και στην καριέρα μου, ένα τελευταίο κομμάτι της ιστορίας στα τελευταία 90 λεπτά μου.
Είπα στον εαυτό μου ότι δεν θα μετανιώσω για τη συνταξιοδότηση και εξακολουθεί να είναι έτσι.
Όταν μπαίνεις στα εβδομήντα σου, είναι εύκολο να βρεθείς σε σωματική και ψυχική παρακμή.
Στο αεροδρόμιο, λίγες μέρες αργότερα, ένας τύπος ήρθε κοντά μου με έναν φάκελο, λέγοντας…
«Μόλις θα σου το έστελνα».
Ήταν ένα άρθρο σε μια ιρλανδική εφημερίδα που υποστήριζε ότι είχα φύγει από τον σύλλογο ακριβώς όπως τον είχα διευθύνει, με τους δικούς μου όρους.”
19 Μαΐου 2013, ο αποχαιρετισμός του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και στο ποδόσφαιρο γενικότερα, αφού κέρδισε 49 τρόπαια που τον καθιστούν τον πιο επιτυχημένο προπονητή στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
