Ήταν το 2015, μετά τον τραυματισμό του με την Λεβερκούζεν έπρεπε να σταματήσει.
Νεφρικό τραύμα με αιμάτωμα, αυτό είπε το ιατρικό δελτίο.
Μετά από ενάμιση μήνα επιστρέφει στο γήπεδο, αλλά αναγκαζόταν να παίζει με έναν καθετήρα τόσο στην προπόνηση όσο και στα παιχνίδια.
Η λύση αυτή δεν φαίνεται να λειτουργεί, υπάρχει αίμα στα ούρα, ο Σαούλ αισθάνεται πόνο, οι γιατροί τον συμβουλεύουν ένα μήνα ανάπαυση.
Η υγεία του διακυβεύεται, δεν παραιτείται από το γήπεδο και θέλει να παίζει, πολλοί τον λένε τρελό.
Τελικά αφού το σκεφτόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο παίκτης παίρνει μια δραστική απόφαση:
«Μου είπαν ότι τα νεφρά μου καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Ήμουν σε ένα φορείο, ο πατέρας μου έκλαιγε.
Του είπα…
«Μπαμπά, είμαι ταύρος, μπορώ να συνεχίσω.»
Η κατάσταση μου δεν βελτιωνόταν. Μιλάω με το γιατρό και του λέω να μου αφαιρέσει το νεφρό.
Τότε έρχεται ο Μπούργκος, ο βοηθός του Σιμεόνε, ο οποίος μιλάει σε μένα σα να μιλούσε στο παιδί του…
”Ο γιατρός μου είπε ότι σκέφτεσαι ν’αφαιρέσεις το νεφρό σου.
Είσαι 22! Σκέψου την ζωή σου και το μέλλον. Τι θα συμβεί εάν συνεχίσει το πρόβλημα; Δεν υπάρχει διέξοδος.”
Με πείθει να μην το κάνω, από εκείνη την στιγμή ως δια μαγείας οι συνθήκες βελτιώθηκαν.
Δύο χρόνια αργότερα, στο ίδιο στάδιο όπου τραυματίστηκα, σκοράρω.
Ένας κύκλος που κλείνει με τον καλύτερο τρόπο. Πάντα θα λέω ευχαριστώ στον Μπούργκος. Αν έχω δύο νεφρά, είναι χάρη στις συμβουλές του “.
Σαούλ Νίγκεθ
