′′Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον αντιμετώπισα.
Οι Ντοναντόνι και Αντσελότι προσπάθησαν να του πάρουν τη μπάλα και δεν μπόρεσαν.
Ήταν δυνατός και τεχνικά εκπληκτικός.
Συν το γεγονός, ότι ήταν ένας ηγέτης, πάντα μιλούσε με τους συμπαίκτες του για να τους δώσει περισσότερα κίνητρα.
Προσπαθούσαν να τον τραυματίσουν και να τον πετάξουν έξω από το παιχνίδι και το κατάφεραν μια φορά, όταν ο Γκοικοετσέα στην Ισπανία πήγε να του κόψει το πόδι, τον τραυμάτισε αλλά αυτός επέστρεψε.
Φανταστείτε να είχε την προστασία του σήμερα, τα βίντεο, τις κάμερες, τους γιατρούς και όλα αυτά.
Δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν τότε, που τα πράγματα ήταν πολύ πιο σκληρά, ήταν ασταμάτητος.
Σκεφτείτε τι θα έκανε τώρα…
Τον αντιμετώπισα και μπορώ να πω με σιγουριά, ότι είναι ο καλύτερος.”
Ρουντ Γκούλιτ
”Ο Μαραντόνα ήταν αυτό που λέμε το «ολοκληρωμένο πακέτο». Δεν ήταν απλά ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, ήταν ηγέτης. Ήξερε πώς να κερδίζει μόνος του, όπως έκανε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Επίσης ήταν τόσο καλός άνθρωπος.
Το πρόβλημά του ήταν ότι ήθελε να τον αγαπούν όλοι.
Και όταν τον κυνήγησαν οι δημοσιογράφοι και οι ομοσπονδίες αρρώστησε και αντέδρασε αμέσως.
Μέσα στην καρδιά του ήταν ο καλύτερος άνθρωπος.
Οι ποδοσφαιριστές σήμερα προστατεύονται απο όλους και απο όλα, από τους διαιτητές, από τις κάμερες, από τους κανονισμούς, απο τα μέσα.
Τωρά απλά βλέπουν όλοι το παιχνίδι και τα βάζουν με τους αντιπάλους για ένας μαρκάρισμα, ο Ντιέγκο όμως έπρεπε να πηδήξει τόσο ψηλά, όχι για να ντριμπλάρει απλά αλλά επειδή ήθελαν σε κάθε φάση να του σπάσουν τα πόδια και να του ξεριζώσουν την ψυχή.”
Ρουντ Γκούλιτ