"Το να χτίζω σπίτια δεν μου φαινόταν ποτέ θυσία. 
Ο πατέρας μου ήταν βαφέας σε ένα εργοστάσιο χρωμάτων, αλλά δεν κέρδιζε αρκετά για να στείλει τον αδερφό μου και εμένα στο σχολείο. Έτσι, για να κερδίσει τα χρήματα που χρειαζόμασταν, ανέλαβε επιπλέον δουλειές, όπως χτίστης.
Τον βοηθούσαμε να χτίζει σπίτια κάθε Σαββατοκύριακο. 
Κουβαλούσαμε τούβλα, μπετόν, πλάκες στέγης, τέτοια πράγματα.
Ενώ ο πατέρας μας δούλευε σε ένα σπίτι, εμείς δουλεύαμε για τα όνειρά μας.
Σε ορισμένους από τους συλλόγους μου είχα μια συμφωνία που μου επέτρεπε να μείνω έξω μέχρι αργά. 
Αλλά δεν έχω παραλείψει ποτέ την προπόνηση. 
Όταν επέστρεψα στη Βραζιλία, είπα σε όλους τους προέδρους...
 «Κοιτάξτε, δυσκολεύομαι να ξυπνήσω νωρίς, οπότε θα προπονηθώ το απόγευμα». 
Δόξα τω Θεώ, δεν έχω κάνει ποτέ χρήση ναρκωτικών. 
Δεν έχω πιει ποτέ. Ούτε σταγόνα. 
Ποιος είπε ότι πρέπει να μεθύσεις για να διασκεδάσεις;
Αυτή η ιστορία στην παραλία; Είναι αλήθεια. 
Είχαμε έναν αγώνα με τη Φλουμινένσε, αλλά είχα αποφασίσει να μην παίξω. 
Ειλικρινά δεν θυμάμαι γιατί.
Τέλος πάντων, τα παιδιά μαζεύτηκαν 24 ώρες πριν το παιχνίδι για να ετοιμαστούν ενώ εγώ πέρασα τη μέρα στην παραλία. 
Μετά, για κάποιο λόγο, αποφάσισα ότι ήθελα να παίξω τελικά και πήγα κατευθείαν στο Μαρακανά.
Η ομάδα ήταν εκεί για ώρες. 
Είχαν κάνει ζέσταμα κιόλας. 
Πήγα στα αποδυτήρια για να βγάλω τη γαμημ... άμμο από τα πόδια μου και κατέληξα να παίζω.
Τέλος πάντων, έβαλα δύο γκολ και κερδίσαμε.
Η ψυχική μου προετοιμασία ήταν απλή...
Εφτασα, φόρεσα τη φανέλα και σκόραρα.
Δεν υπάρχουν άλλα μυστικά.
Δεν ήμουν αλαζόνας, είχα πίστη στον εαυτό μου.
Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι όταν γεννήθηκα, ο Θεός με κοίταξε και είπε...
 "Είναι ο άνθρωπός μου".
Ρομάριο