''Ο ποδοσφαιριστής πολλές φορές δεν ξέρει τι του χορηγούν, λένε ότι είναι μια ένωση βιταμινών, αλλά πριν μπεις στο γήπεδο πηδάς μέχρι το ταβάνι.
Ο ποδοσφαιριστής δεν κάνει ερωτήσεις, αλλά στη συνέχεια, με τα χρόνια, υπάρχουν περιπτώσεις πρώην ποδοσφαιριστών που πέθαναν από καρδιακά προβλήματα, υπέφεραν από μυϊκά προβλήματα και άλλα.
Νομίζω ότι είναι συνέπεια των πραγμάτων που μας έδιναν.
Κρέμασα τα παπούτσια μου επειδή ήμουν εναντίον ενός συστήματος που δεν μπορούσα να αλλάξω, οπότε αποφάσισα να παραιτηθώ.
Μίλησα για διαφθορά και όλη αυτή την υποκρισία στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Ανθρωποι που σας μαχαιρώνουν πισώπλατα, φίλοι με όλους για να κερδίσουν ένα πλεονέκτημα.
Ναι, δεν μπορούσα ποτέ να τα αντέξω αυτά τα πράγματα.
Πέρασα τη ζωή μου στο ποδόσφαιρο στην κόψη του ξυραφιού, ανάμεσα στην τρέλα και την εμμονή.
Η κατάθλιψη ξεκίνησε πραγματικά στο Μιλάνο όταν ήμουν στην Ίντερ.
Δύο τραυματισμοί, πολύς χρόνος χωρίς να παίξω.
Σκεφτόμουν και σκεφτόμουν.
Τη μια μέρα δεν ένιωθα πια το χέρι μου, την επόμενη έχασα την αίσθηση στο μισό σώμα μου. Στην Ίντερ υπήρχε ψυχολόγος, μου διέγνωσε κρίσεις πανικού και μου έδωσε θεραπεία, αλλά δεν την ακολούθησα.
Ήξερα ότι έπρεπε να κάνω κάτι όταν η κόρη μου με σχεδίασε σαν ένα λυπημένο και κουρασμένο λιοντάρι.
Από τότε έπαιρνα καθημερινά αντικαταθλιπτικά και αντιαγχωτικά χάπια.
Τα λέω τα χάπια της καλοσύνης, με κάνουν και αισθάνομαι καλύτερα.

Ο θρύλος λέει ότι οι γιατροί της Λάτσιο ήταν δύσπιστοι με αυτό που έβλεπαν ενώ έκανε τις ιατρικές εξετάσεις.
Υπήρχε ένα ''μικρό πρόβλημα'' δεν κουραζόταν...
Οι γιατροί δεν ήξεραν ότι ο Αργεντινός είχε γιγάντια πνευμόνια και αίμα Ινδιάνων στις φλέβες του.
Ένας Ινδιανός που έγινε ο καλύτερος αμυντικός χαφ στη Serie A την χρονιά που η Λάτσιο πήρε το πρωτάθλημα.
Φαινόταν να βρίσκεται σε κάθε σημείο του γηπέδου δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι υπήρχαν τρεις ή τέσσερις Almeyda στο γήπεδο.
Ένας άνθρωπος της ομάδας που μπορεί να αξίζει ένα από τα πιο όμορφα πανό που φτιάχτηκαν ποτέ...
"Όλοι για έναν και ο Almeyda για όλους"