"Σήμερα είναι ένα άλλο ποδόσφαιρο.
Ήταν αργό το δικό μας;
Οι Jair, Gento, Mazzola ήταν αργοί;
Αλλά οι προπονητές που μιλάνε έχουν παίξει ποτέ εναντίον του Ντι Στέφανο, εναντίον του Πούσκας;
Υπήρξε μια εποχή που όλοι ήθελαν να μιμηθούν το ολλανδικό ποδόσφαιρο, νομίζοντας ότι ήταν αποτέλεσμα σωματικής εργασίας.
Στην πραγματικότητα, εκείνη η Ολλανδία, αυτός ο Άγιαξ είχε παίκτες εξαιρετικής τεχνικής. Κάποιος έριξε το δόλωμα και αρχισαν όλοι να γίνονται ειδικοί, τώρα έχουμε συνέλθει λίγο.
Τα πάρα πολλά χρήματα καταστρέφουν τους νέους που δεν καταλαβαίνουν πώς το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο θυσίες και βάσανα.
Πολλοί, χάνουν την επίγνωση της πραγματικότητας.
Σκέφτομαι όταν πηγαίναμε να παίξουμε στην εκκλησία, στη γειτονιά μου με ψαράδες και εργάτες, στην Avenida Hercules, κανείς δεν είχε μπάλα, παίζαμε με μια κουρελόμπαλα, μόνο ο παπάς είχε ό,τι χρειαζόμασταν, πουκάμισα, σορτς και μια μπάλα.
Θα σας πω το εξής, παίζουμε στη Σεβίλλη, ζητούν από τον Ερέρα μια πρόβλεψη.
Ο Helenio απαντά...
«Κερδίζουμε χωρίς να κατέβουμε από το λεωφορείο».
Ήταν η σπίθα, χτυπούσαν σαν σιδερά τα λόγια του, ένας, που δεν θυμάμαι το όνομά του, με χτύπησε από πίσω και μου φώναξε...
«Αυτή τη φορά σε τραυμάτισα, τη δεύτερη θα σε σκοτώσω».
Σε εκείνο το ποδόσφαιρο δεν υπήρχαν κίτρινες κάρτες, υπήρχε μόνο η αποβολή αλλά μετά τη μάχη».
Λουιζίτο Σουάρες