“Ήμουν στην Μπρέσια για να δω κάποιον παίκτη, πέντε λεπτά πριν το τέλος μπαίνει ένας σλοβάκος με παράξενο όνομα.
Αυτά τα μαλλιά και αυτό το περίεργο όνομα θα με έκαναν πολύ ευτυχισμένο.

Αποφάσισα να μην φύγω από το γήπεδο και να μείνω ως το τέλος. 
Η διαπραγμάτευση είχε ήδη ξεκινήσει και δεν άργησε να κλείσει.

Σκεφτείτε ότι αν ήταν χτενισμένος με διαφορετικό τρόπο, ίσως να μην τον είχα προσέξει εκείνη τη μέρα.”

Ο Ντε Λαουρέντις, που τον είχε δει να σημειώνει γκολ μέσα στο Σαν Πάολο, με την φανέλα της Μπρέσια, δίνει 5,5 εκατομμύρια ευρώ και τον κλείνει άμεσα, για να παρουσιαστεί την ίδια ημέρα με τον Λαβέτσι.
Kάπως έτσι βρέθηκε στη Νάπολι και έμεινε για 12 ολόκληρα χρόνια.
Σημαία της Νάπολι, ο Μάρεκ Χάμσικ.

”Το πεπρωμένο ήθελε να φτάσω στη Νάπολι μαζί με τον Λαβέτσι.

Εγώ και αυτός.

Μας καλωσόρισαν με τον ίδιο τρόπο.

Θυμάμαι ακόμα τα πανό διαμαρτυρίας μπροστά από το αθλητικό κέντρο.

Οι άνθρωποι αναρωτιούνταν ποιοι ήμασταν.

Η Νάπολι προερχόταν από την πιο σκοτεινή περίοδο της ιστορίας της, μόλις επέστρεψε στην Σέριε Α μετά από δύσκολα χρόνια στην δεύτερη και στην τρίτη κατηγορία.

Οι οπαδοί ήθελαν πρωταθλητές, όχι νέους σαν εμάς, που δεν είχαν δείξει τίποτα ακόμη και ποιος ξέρει πόσο καιρό θα χρειαζόταν για να μεγαλώσουμε ποδοσφαιρικά.

Αλλά τότε μας είδαν να δίνουμε τις ψυχές μας στο γήπεδο και μας αγαπούσαν περισσότερο από οποιονδήποτε.”

Μάρεκ Χάμσικ