Ο Τζίτζι Ρίβα γεννήθηκε το 1944 στο Λετζούνο του Βαρέζε στην Λομβαρδία.

Η καριέρα του άρχισε το 1962, όταν υπέγραψε στην Λενιάνο.

Την επόμενη αγωνιστική περίοδο πήρε μεταγραφή για την Κάλιαρι, στην οποία αγωνίστηκε όλη την υπόλοιπη καριέρα του, παρά το ενδιαφέρον όλων των μεγάλων ομάδων της Ιταλίας.

Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία με την Κάλιαρι στις 13 Σεπτεμβρίου 1964 εναντίον της Ρόμα.

Το 1970 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του ιταλικού πρωταθλήματος βοηθώντας την Κάλιαρι να κατακτήσει το μοναδικό πρωτάθλημα στην ιστορία της.

Το 1973, σε ηλικία 29 ετών, απέρριψε και πάλι πρόταση να μεταγραφεί στην Γιουβέντους και προτίμησε να τελειώσει την καριέρα του στην Κάλιαρι.

Το 1976 τραυματίστηκε σοβαρά και παρά τις προσπάθειές του δεν κατάφερε να επανέλθει στους αγωνιστικούς χώρους με αξιώσεις.

Τελικά, το 1978 σε ηλικία 34 ετών αποσύρθηκε.

Η Κάλιαρι αναγνωρίζοντας την προσφορά του απέσυρε τη φανέλα με το νούμερο 11.

”Πάντα αφιέρωνα τα γκολ που πετύχαινα, στην Σαρδηνία.

Είχα και έχω μια περιοχή που με ακολουθεί πιστά και με αγαπάει, που είναι μαζί στις χαρές μου και υποφέρει στις στεναχώριες μου.

Είναι κάτι που ξεπερνά το ποδόσφαιρο.

Και νιώθω μεγαλείο γι’αυτό.

Δεν γεννήθηκα στο Κάλιαρι αλλά είναι σαν να είμαι γέννημα θρέμμα απο εκεί.

Δεν είναι καν χρέος ευγνωμοσύνης, είναι μια ανταποδοτική αγάπη.

Νιώθω την αγάπη των ανθρώπων της Σαρδηνίας προς εμένα και την ένιωθα όταν ήμουν στο γήπεδο και όταν έβαζα γκολ.

Στο Κάλιαρι δεν έχω αγαπήσει μόνο τα χρώματα του συλλόγου, καθώς έχουν απεριόριστα λιγότερη αξία από την αγάπη των ταπεινών και φτωχών ανθρώπων.

Αυτό το είδος σχέσης μεταξύ εμου και της Σαρδηνίας, που δεν συνδέεται καθόλου με το ποδόσφαιρο, το εκτιμώ περισσότερο.

Αφού κερδίσαμε το πρωτάθλημα, θα μπορούσα να φύγω από τη Σαρδηνία, αλλά θα είχα προδώσει τους βοσκούς που φτάνουν στο γήπεδο με χαλασμένα ποδήλατα και τρώνε ψωμί και τυρί έξω από το γήπεδο, τις γυναίκες, οι οποίες μου φέρνουν λουλούδια στο αεροδρόμιο όταν φεύγει η αποστολή της ομάδας και αυτούς που με καλούν στους γάμους και στα βαφτίσια των παιδιών τους.

Είμαι το σύμβολο μιας περιοχής που με επέλεξε ως υιοθετημένο γιο.

Έτσι έμεινα και νομίζω ότι αυτά τα συναισθήματα θα με κρατάνε δεμένο με την Σαρδηνία για πάντα.”

Τζίτζι Ρίβα

“Στην Κάλιαρι δεν ήμασταν σούπερ ήρωες, δεν φωτογραφιζόμασταν στα εξώφυλλα περιοδικών.

Γίναμε πρωταθλητές Ιταλίας γιατί όταν ήμασταν όλοι μαζί μεταμορφωνόμασταν, γιατί το πιο όμορφο σε αυτό το άθλημα είναι ότι μια ομάδα μπορεί πραγματικά να γίνει κάτι παραπάνω από το άθροισμα των ατομικών ταλέντων.

Μου άρεσε η μπάλα γι ‘ αυτόν ακριβώς το λόγο.”

Τζίτζι Ρίβα