”Πριν έρθω στην Λίβερπουλ είχα μια συνάντηση με την διοίκηση.

Απαίτησα από αυτούς να μην με διώξουν ακόμα και αν δεν είχα κερδίσει τίποτα τα πρώτα δύο χρόνια.

Δεν είναι θέμα συμβάσεων ή αξιώσεων.

Απλά πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί χρόνος σε έναν άνθρωπο να δημιουργήσει τις σωστές αλχημείες μεταξύ της ομάδας, του προπονητή, του συλλόγου και των φιλάθλων.

Μόνο έτσι θα κερδίσουμε και δεν μπορεί να γίνει σε ένα ή δύο χρόνια… παίρνει χρόνο.

Μπορεί να συμβεί να κερδίσεις τον πρώτο χρόνο, αλλά δεν είναι νίκη του προπονητή.

Βλέπω συλλόγους να απολύουν προπονητές μετά από ένα χρόνο ή και μετά από τρεις μήνες.

Όλα αυτά είναι παράλογα.

Κανείς δεν έχει μαγικό ραβδί.

Μου πήρε τέσσερα χρόνια για να κερδίσω και τρία χρόνια για να καταλάβω την αντίληψή μου για το ποδόσφαιρο και τις ιδέες μου.

Οι παίκτες μου για μένα τα δίνουν όλα και μπήκαν στο μυαλό μου και εγώ στο δικό τους.

Είμαστε ένας άνθρωπος.

Πολύ συχνά ακούω ανθρώπους να λένε…

“Είναι μια ομάδα που πρέπει να κερδίσει αμέσως.

“Αλλά τι σημαίνει αυτό; Τίποτα πιο ψεύτικο από αυτό.

Ένας μεγάλος σύλλογος πρέπει πάντα να αγωνίζεται για τους βασικούς στόχους, αυτό είναι σίγουρο, αλλά η νίκη εξαρτάται από πολλά πράγματα και υπάρχουν νίκες και νίκες.

Μια ομάδα κερδίζει όταν βρίσκεται ένα κοινό σημείο, ανάμεσα σε προπονητή και ποδοσφαιριστές.

Άλλες νίκες χρειάζονται μόνο για να γεμίσουν οι κερκίδες, όχι οι καρδιές των ανθρώπων.

Εμένα μ’ενδιαφέρει να γεμίζουν οι καρδιές των ανθρώπων.

Είμαι ένας ρομαντικός του ποδοσφαίρου, αλλά αυτή είναι η σκέψη μου. “

Γιούργκεν Κλοπ