Κατά μία έννοια, ο José Nasazzi ήταν ένας από τους πρώτους αμυντικούς ηγέτες που εμφανλιζεται στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Επειδή ο Nasazzi δεν ήταν μόνο δυνατός ισχυρός σαν προσωπικότητα από όσα προέκυψαν από τις μαρτυρίες και τα αθλητικά ρεπορτάζ της εποχής, ήταν επίσης χαρισματικός σε επίπεδα που δεν είχαν δει ποτέ τότε.
Δεν ήταν μόνο ικανός να ηγηθεί ολόκληρου του τμήματος, ήταν ο πνευματικός οδηγός μιας ολόκληρης ομάδας, της Ουρουγουάης, που επίσης χάρη σε αυτόν μπόρεσε να κερδίσει τα πάντα στις δεκαετίες του 1920 και του 1930.
Αν χρειαζόταν, θα είχε περάσει ακόμη και μέσα απο έναν τοίχο στα αποδυτήρια μεταξύ των δύο ημιχρόνων -κάτι που έκανε, εξάλλου, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1930- μόνο και μόνο για να δώσει κίνητρο στους συμπαίκτες του, επιβεβαιώνοντας το ανοξείδωτο ατσάλι του.
Ο José Nasazzi, ο οποίος σύμφωνα με τους ιστορικούς ειδικούς, είναι ένας από τους μεγαλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών!
El gran mariscal.
Ο Χοσέ Ναζάτσι Γιάρζα (24 Μαΐου 1901 – 17 Ιουνίου 1968) ήταν ενας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της γενιάς του και από τους καλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών, ήταν αρχηγός της εθνικής του ομάδας που κατέκτησε το εναρκτήριο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930 και ο μόνος αμυντικός που κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της διοργάνωσης.
Η σταδιοδρομία του σε συλλόγους άρχισε και στο μεγαλύτερο μέρος της προχώρησε σε μικρές ομάδες ξεκινώντας από την τρίτη κατηγορία, ενώ μετά το 1933 αγωνίστηκε με τη Νασιονάλ κατακτώντας τίτλους.
Κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 και του 1928, ήδη αρχηγός της Εθνικής ομάδας της Ουρουγουάης από την πρώτη διοργάνωση, την πρώτη μεγάλη ομάδα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και από τις καλύτερες όλων των εποχών, καθώς και στο Πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής τέσσερις φορές.
Προσωποποίησε τον Ουρουγουανό ποδοσφαιριστή όσο κανένας άλλος αποτελώντας διαχρονικά το σύμβολο της νίκης για την ομάδα.
