ΑρχικήΠοδοσφαιροΤζέιμι Βάρντι! Η ζωή του, σενάριο για ταινία

Τζέιμι Βάρντι! Η ζωή του, σενάριο για ταινία

«Με την ομάδα νέων της Stocksbridge δεν κέρδιζα τίποτα, έτσι άρχισα να δουλεύω ως μπάρμαν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από το σπίτι μου.
Στο τέλος εκείνης της σεζόν τα έφερε έτσι η μοίρα και στεφθήκαμε πρωταθλητές, είχα καταφέρει να πετύχω πενήντα γκολ.
Το μέσο επίπεδο ήταν αρκετά χαμηλό και παίζαμε συχνά με ομάδες των οποίων οι παίκτες ήταν ακόμα μεθυσμένοι από το προηγούμενο βράδυ, μπροστά σε δέκα άτομα.
Μετά βρήκα δουλειά ως μαθητευόμενος ξυλουργός.
Δεν άργησα να καταλάβω ότι δεν ήταν αυτό που ήθελα να κάνω για την υπόλοιπη ζωή μου, οι μέρες ήταν μεγάλες, έπρεπε να σηκωθώ στις πέντε το πρωί για να ξεκινήσω τη βάρδια μου στην ώρα μου, όταν έφτανα σπίτι ήμουν τόσο εξαντλημένος που πήγαινα κατευθείαν για ύπνο.
Μετά από τέσσερις ή πέντε μήνες τα παράτησα.
Μετά πήγα να δουλέψω στο εργοστάσιο της Trulife, ξεκίνησα την 1η Φεβρουαρίου 2007, τρεις εβδομάδες μετά τα 20α γενέθλιά μου και έμεινα εκεί για τεσσεράμισι χρόνια.
Παρήχθη ιατρικός εξοπλισμός, μια ανταποδοτική αν και πολύ κουραστική δουλειά.
Ήταν βαριά και δύσκολα στο χειρισμό τους τα μηχανήματα και αυτό κατέληξε να μου προκαλέσει πολλά προβλήματα στην πλάτη.
Ήμουν με μισθό πλήρους απασχόλησης, λίγο πάνω από 1000 δολάρια καθαρά, περισσότερο από αρκετα για να διατηρώ ένα αυτοκίνητο και να βγαίνω έξω για μερικές νύχτες.
Ήταν καλοκαίρι του 2011...
 Έπαιζα για την FC Halifax Town, δύο κατηγορίες κάτω από τη Football League, δούλευα ακόμα σε ένα εργοστάσιο στο Sheffield και είχα έναν ατζέντη μπροστά μου που μου είπε ότι μια μέρα θα έπαιζα για την εθνική ομάδα.
«Πλάκα κάνεις» είπα.
Αλλά το εννοούσε.
Μόλις με είχε δει να σκοράρω δύο γκολ και να δίνω ασίστ σε ένα φιλικό προετοιμασίας με τη Μόσλεϊ.
Είχα περάσει εννέα χρόνια στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και ήμουν οπαδός της εθνικής ομάδας για πολύ καιρό, αλλά δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου η σκέψη να παίξω για αυτήν...
Γιατί και πως να το κάνω;
Ήμουν 24 και δούλευα σε ένα εργοστάσιο.
Πέντε χρόνια αργότερα φορούσα το μετάλλιο του νικητή της Πρέμιερ Λιγκ στο λαιμό μου, ο Ρουντ Φαν Νίστελροϊ μπήκε στα αποδυτήρια της Αγγλίας για να μου πει ένα γεια, συζητούσα για μια ταινία με έναν σεναριογράφο του Χόλιγουντ και υπήρχε ένα τρόπαιο στο τζάκι μου τις προηγούμενες τρεις σεζόν.
Το είχαν κερδίσει οι Εντέν Αζάρ, Λουίς Σουάρες και Γκάρεθ Μπέιλ.
Είναι κάτι παράλογο, τόσο δύσκολο για μένα όσο και για οποιονδήποτε άλλο να το συλλάβει».
Τζείμι Βάρντι

Τελευταία Αρθρα

10 Μαρτίου 1998! Παγκόσμια ημέρα Στρούντζ…

«Στρούντζ! Ο Στρουντζ είναι εδώ δύο χρόνια, έχει παίξει μετρημένα παιχνίδια, είναι πάντα τραυματίας. Τι έχει...

Τζίμι Φλόιντ Χασελμπάινκ… Σέντερ φορ ολκής

Παραμαρίμπο, Σουρινάμ. Πόσες φορές έχουμε διαβάσει το όνομα αυτής της μικρής πολιτείας (που βρίσκεται ακριβώς...

Ο Αντόνιο Κόντε, πάντα ήταν ”άρρωστος” με την νίκη

«17 Μαΐου 2014, μεσημέρι, αθλητικό κέντρο Vinovo.Στην έδρα της ομάδας στα περίχωρα του Τορίνο...

Εγκλήματα! Απο τις καλύτερες κωμωδίες στην Ελληνική τηλέοραση

Εγκλήματα είναι ο τίτλος ελληνικής τηλεοπτικής μαύρης κωμωδίας που προβλήθηκε από τον ANT1 τις...

Παρομοια αρθρα

10 Μαρτίου 1998! Παγκόσμια ημέρα Στρούντζ…

«Στρούντζ! Ο Στρουντζ είναι εδώ δύο χρόνια, έχει παίξει μετρημένα παιχνίδια, είναι πάντα τραυματίας. Τι έχει...

Τζίμι Φλόιντ Χασελμπάινκ… Σέντερ φορ ολκής

Παραμαρίμπο, Σουρινάμ. Πόσες φορές έχουμε διαβάσει το όνομα αυτής της μικρής πολιτείας (που βρίσκεται ακριβώς...

Ο Αντόνιο Κόντε, πάντα ήταν ”άρρωστος” με την νίκη

«17 Μαΐου 2014, μεσημέρι, αθλητικό κέντρο Vinovo.Στην έδρα της ομάδας στα περίχωρα του Τορίνο...