“Γεννήθηκε η κόρη μου και έπρεπε απευθείας να πάω στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ρωσία.

Οι άνθρωποι σε κρίνουν ακόμα και γι’αυτό.

Αν έχεις μια βάρκα, αν έχεις εκατομμύρια, αν έφαγες τα χρήματα, αν έκανες κάποια επένδυση, για όλα…

Είναι μπερδεμένοι όλοι, κανείς δεν μου έδωσε τίποτα, κανείς δεν μου χάρισε τίποτα.

Ότι έχω, το κερδίζω απο τα εννιά μου χρόνια, απο τότε σπάω τα πόδια μου.Ό,τι έχω, το κέρδισα.

Πάντα έπρεπε να ξεπερνάω τα εμπόδια και τα σχόλια και να βάζω γκολ.

Οι άνθρωποι σε βλέπουν στα τριαντατρία σου χρόνια, σε κρίνουν και δεν ξέρουν τις θυσίες που έπρεπε να κάνεις.

Δεν ξέρουν σε πόσα γενέθλια ήμουν μόνος, χωρίς κανέναν δικό μου.

Έζησα την ασθένεια της μαμάς μου, η οποία ήταν πολύ μακριά, ξέρουν τώρα ότι η μαμά μου δεν μπορεί να απολαύσει τα κατορθώματά μου, την χάσαμε.

Πίσω από έναν ποδοσφαιριστή, υπάρχουν πολλές θυσίες.

Δεν είμαστε άνθρωποι που πρέπει να δίνουν το παράδειγμα όλη την ώρα, αυτοί που πρέπει να δίνουν παραδείγματα συνεχώς, είναι κάποιοι άλλοι που κάνουν άλλα επαγγέλματα. ”

Γκονζάλο Ιγκουαίν