”Πώς να βελτιώσουμε το ποδόσφαιρο, όταν όλοι θέλουν να γίνουν μάνατζερ.
Ο καθένας μπορεί να λέει ότι είναι μάνατζερ παικτών και προπονητών.
Υπάρχουν κάποιες εξετάσεις για να πάρεις το πτυχίο προπονητικής.
Παρακολουθούν τα παιδιά το μάθημα προπονητικής στο Κοβερτσιάνο, αλλά καμία ομάδα δεν επικοινωνεί μαζί τους, αν δεν έχουν γνωριμίες και αν δεν πληρώσουν μάνατζερ.
Ακόμα και ο Ντίνο Τζοφ, χρειάστηκε μάνατζερ, εκεί φτάσαμε.
Ούτε όταν ήμουν ποδοσφαιριστής δεν είχα ατζέντη.
Είχα άμεσες σχέσεις με τον πρόεδρο της ομάδας και συζητούσα μαζί του απευθείας.
Σήμερα οι μάνατζερ αρχίζουν να χειρίζονται παιδιά απο την ηλικία πέντε με έξι ετών.
Ξέρω ”άρρωστους” γονείς με το ποδόσφαιρο που τρέχουν μαζί με τα παιδιά τους, αλλά επειδή δεν έχουν μάνατζερ δεν παίζουν.
Πρότεινα να αναφερθεί αυτή η κατάσταση, αλλά απάντησαν ότι τα παιδιά τους θα δουν περισσότερο κακό παρά όφελος.
Οπότε όλα μένουν όπως είναι.
Ούτε οι κοινωνίες επαναστατούν, ούτε οι ομάδες ενδιαφέρονται και αυτό θα συνεχιστεί και μετά θα αναρωτιόμαστε, τι φταίει…??”
Τζιάνι Ριβέρα
