”Ο καθένας από εμάς έχει μια «ημερομηνία λήξης».

Δεν ξέρω πότε μπορεί να σβήσει το φως.

Σήμερα ξέρω ότι έχω καθήκον να ενεργώ με συγκεκριμένο τρόπο απέναντι στους ανθρώπους, στη γυναίκα μου, στις κόρες μου γιατί δεν ξέρω πόσο θα ζήσω.

Σου δίνει λοιπόν αυτή την ευκαιρία, να κάνεις τα πράγματα απόλυτα σωστά.

Η αρρώστια δεν είναι αποκλειστικά μαρτύριο.

Υπάρχουν όμορφες στιγμές.

Η αρρώστια μπορεί να σας διδάξει πολλά για το τι είστε φτιαγμένοι, μπορεί να σας ωθήσει ακόμα περισσότερο σε σεβασμό στον ακόμη επιφανειακό τρόπο που ζούμε τη ζωή μας.

Το θεωρώ και εγώ ευκαιρία.

Δεν σας λέω ότι μπορώ να είμαι ευγνώμων απέναντι στον καρκίνο, αλλά δεν τον θεωρώ μάχη.

Το έχω πει πολλές φορές.

Αν πάλευα με τον καρκίνο θα έβγαινα συντετριμμένος.

Το θεωρώ μια φάση της ζωής μου, μια συντροφιά στα ταξίδια, που ελπίζω αργά ή γρήγορα να κουραστεί και να πει…

”Εντάξει, σε βαρέθηκα. Τώρα είσαι έτοιμος.”

Προσπαθώ να μην χάνω χρόνο, να πω στους γονείς μου ότι τους αγαπώ.

Και συνειδητοποίησα ότι οι μαλακ… δεν αξίζουν, δεν αξίζει να σπαταλάω τον χρόνο μου πια.

Κάντε τα πράγματα που σας αρέσουν και είστε παθιασμένοι, δεν υπάρχει χρόνος για τα υπόλοιπα.

Είμαστε εδώ για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε το νόημα της ζωής και σας το δηλώνω, φοβάμαι να πεθάνω”.

Τζιανλούκα Βιάλι