Αφού κέρδισε τα πάντα από συλλογική και ατομική σκοπιά στην ηλικία των 30, θα περίμενε κανείς μια προοδευτική πτώση στα κίνητρα του Gerd Müller.
Επιπλέον, στην αρχή της σεζόν, η Μπάγερν Μονάχου φαινόταν να αντιμετωπίζει προφανή δυσκολία, τόσο που δυσκολεύτηκε να βρει θετικά αποτελέσματα και βυθίστηκε όλο και περισσότερο σε μια καταραμένη μέτρια σεζόν στο πρωτάθλημα.
Ένα από τα λίγα καλά μιας σεζόν που πρέπει να ξεχαστεί εντελώς, ήταν ο Gerd Müller, ο οποίος μαζί με τον συμπαίκτη του Franz Beckenbauer ήταν η σανίδα σωτηρίας μιας φρικτής σεζόν που μόνο ο θρίαμβος στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο θα μπορούσε να αποκαταστήσει.
Εκείνο το βράδυ στο Παρίσι, η Μπάγερν Μονάχου είχε τα πάντα για να εξαργυρώσει μια κατά τα άλλα αρνητική σεζόν σε όλους τους τομείς, αλλά από την άλλη πλευρά βρέθηκε μια ομάδα, η Λιντς Γιουνάιτεντ, που κάθε άλλο παρά ασήμαντο μέγεθος ήταν, ειδικά υπό το πρίσμα της εμπειρίας καθώς ήταν μια ομάδα που αγωνίστηκε στους τελικούς και των τριών Κυπέλλων Ευρώπης!
Το ματς ξεκίνησε με τρομερό δυναμισμό για την Μπάγερν Μονάχου, με ολοένα και πιο καθαρό εξαναγκασμό της Λιντς σε σκληρό παιχνίδι και δύο σοβαρούς τραυματισμούς (Άντερσον και Χένες, βασανισμένοι από τα δολοφονικά φάουλ των Άγγλων) που φαινόταν να προμηνύουν μια αναπόφευκτη ήττα.
Και ακόμη και ο διαιτητής, που φαινόταν ήδη κακός με την έλλειψη πειθαρχικών κυρώσεων στους Άγγλους, άργησε να θυμώσει με τις δύο ομάδες και στην συνέχεια αρνήθηκε δύο πέναλτι στην Λιντς και ακύρωσε και ένα γκολ.
Και ήταν ακριβώς στην πιο δύσκολη στιγμή που για πολλοστή φορά ο Gerd Müller πήρε το παιχνίδι πάνω του, μετακινώντας το εύρος δράσης του πίσω και παίζοντας ως μέσος.
Η απόδοσή του ήταν εξαιρετική, όχι μόνο για την μεγάλη θέληση με την οποία τέθηκε στη διάθεση της ομάδας στην αμυντική φάση, αλλά και κυρίως για το μεγαλείο στον συντονισμό του επιθετικού ελιγμού.
Η δράση για το γκολ του Ροτ ξεκίνησε από το αριστερό του πόδι, μετά ανέλαβε δράση ο ίδιος.
Σε λίγες στιγμές, ο Γκερντ Μύλερ είχε μετατρέψει τον εφιάλτη της Μπάγερν Μονάχου σε απελευθέρωση, σώζοντας μια ολόκληρη σεζόν και χαρίζοντας την δεύτερη μεγαλύτερη διεθνή δόξα στον βαυαρικό σύλλογο, που μαζί του είχε την ευκαιρία να συνεχίσει την παράδοση των νικητών.
Εν έτει 1975, ο Gerd Müller υπέγραψε την πιο συγκλονιστική εμφάνιση της καριέρας του, ξαναγράφοντας ιστορία για την Μπάγερν Μονάχου άλλη μια φορά.
Η Λιντς, δημιούργημα του Ντον Ρέβι που μετά από δέκα χρόνια έφυγε για την εθνική Αγγλίας, αφήνοντάς την για… 44 μέρες στα χέρια του Μπράιαν Κλαφ μέχρι να φύγει με τη σειρά του και να την παραχωρήσει στον υπηρεσιακό Μόρις Λίντσεϊ (με αυτόν προκρίθηκε κόντρα στη Ζυρίχη) και ακολούθως στον Τζιμ Αρμφιλντ. Ουίπεστ και Αντερλεχτ δεν προβλημάτισαν ιδιαιτέρως τα “παγώνια”, που πάντως ήταν πλέον ένα γηρασμένο σύνολο, που τερμάτισε μόλις ένατο στο πρωτάθλημα Αγγλίας εκείνη τη χρονιά. Στην Ευρώπη τα πράγματα ήταν διαφορετικά και το απέδειξαν αποκλείοντας στα ημιτελικά ένα μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, την Μπαρτσελόνα του Ρίνους Μίχελς και του Γιόχαν Κρόιφ (2-1 στο “Ελαντ Ρόουντ”, 1-1 στο “Καμπ Νου”).
Ο τελικός διεξήχθη στο Παρίσι με σκοπό να εορταστούν καθ’ αυτόν τον τρόπο τα 20 χρόνια από την πρώτη έκδοση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Η γιορτή αμαυρώθηκε πολύ γρήγορα.
Το πιο “βάρβαρο τάκλιν που έχω δει”, όπως δήλωσε ο Χένες μετά το ματς, του Τέρι Γιόραθ στον Μπιορν Αντερσον, προκάλεσε την αντικατάσταση του τραυματία Σουηδού αμυντικού και έδειξε το πόσο ξεχωριστό θα ήταν αυτό το ματς.
Λίγο αργότερα τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο ο Χένες, ένας τραυματισμός που μετά από δύο χρόνια θα έβαζε τέλος στην καριέρα του σε ηλικία 27 ετών.
Τη “σκυτάλη” του αρνητικού πρωταγωνιστή πήρε ο Γάλλος διαιτητής Μισέλ Κιταμπτζιάν, ο οποίος δεν έδωσε πέναλτι σε χέρι του Μπεκενμπάουερ και στη συνέχεια σε μαρκάρισμα του “Κάιζερ” στον Αλαν Κλαρκ (το παραδέχθηκε και ο ίδιος ο Γερμανός ότι το τάκλιν του ήταν πέναλτι) και η κατάσταση τόσο στον αγωνιστικό χώρο, όσο και στις κερκίδες “άναψε”.
Οταν, μάλιστα, ακυρώθηκε γκολ του Πίτερ Λόριμερ λίγο αργότερα (ως οφσάιντ του αρχηγού Μπίλι Μπρέμνερ που έκανε το σουτ, έδιωξε ο Μάιερ και ακολούθησε το “ριμπάουντ”-γκολ του Λόριμερ), έπεσαν τα πρώτα αντικείμενα από τις εξέδρες.
Αυτά μετατράπηκαν σε καθίσματα, όταν ο Φραντς Ροτ στο 71’ άνοιξε το σκορ για τους Βαυαρούς κόντρα στη ροή του αγώνα.
Δέκα λεπτά αργότερα ο Μίλερ έκανε το τελικό 2-0 που έδωσε το δεύτερο σερί πρωτάθλημα Ευρώπης στην ομάδα του σώζωντας τη χρονιά που την έβρισκε 10η στο πρωτάθλημα Γερμανίας.
Την ίδια ώρα, η Λιντς τιμωρούνταν με τέσσερα χρόνια αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (μετά την έφεση η ποινή μειώθηκε στο μισό), ποινή, όμως, δεν χρειάστηκε να εκτίσει, αφού ξανακέρδισε ευρωπαϊκό “εισιτήριο” μόλις το 1991.
