”Οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι σαν κι’εμένα συνήθως προέρχονται απο φτωχές οικογένειες.
Είμαι γιος ενός ανθρώπου που ήταν κουτσός.
Μου έμαθε να είμαι τίμιος, να παλεύω.
Ειμαι γιος ενός ανθρώπου που δεν δεχόταν την ήττα.
Μου έμαθε να μην εξαρτώμαι απο τους αλλους, παρόλο που περνούσαμε δύσκολα.
Είμαι γιος ενός ανθρώπου που δεν ικέτευσε ποτέ για βοήθεια.
Έμαθα να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής και να τις συνηθίσω, απο πολύ μικρή ηλικία.
Ήμασταν φτωχοί αλλά τίμιοι.
Πουλούσα χυμό γλυκόριζας απο τότε που ήμουν πέντε ετών.
Πουλούσαμε μαρούλια και φουντούκια, με τον πατέρα μου.
Σηκωνόμασταν 5:30 η ώρα το πρωί, αυτός χρειαζόταν πατερίτσα, ήταν κουτσός.
Πήγαινε έξι το πρωί, είχαμε 300 μαρούλια στο καρότσι, το σπρώχναμε μαζί, αλλά πόσο να σπρώξεις και για πόση ώρα..??
Ηταν κάποιος διπλα μας που κουβαλούσε την πραμάτεια του με μια άμαξα, μας είδε και αναφώνησε…

”Ο Θεός να σας δίνει δύναμη.”
Κάναμε όποια τίμια δουλειά υπήρχε για να ταίσουμε την οικογένειά μας.
Ειναι σαφές απο που παίρνω τις αξίες μου.
Δεν άλλαξα ποτέ!
Δεν έγινα κάποιος άλλος!
Δεν έμαθα να τα παρατάω ποτέ κι’αυτό είναι στα γονίδια μου.

Όταν έκανα το ντεμπούτο μου στα Άδανα στην Αντάνασπορ, ο κόσμος ρωτούσε ποιος είμαι…

Ο πάτερα μου στάθηκε όρθιος στις κερκίδες και φώναξε…

”Αυτός είναι ο Φατίχ Τερίμ.

Είναι ο γιος μου.

Θα τον μάθετε όλοι απο εδώ και πέρα.”

Φατίχ Τερίμ