“La va a tocar para Diego, ahí la tiene Maradona, lo marcan dos, pisa la pelota Maradona, arranca por la derecha el genio del fútbol mundial, y deja el tendal y va a tocar para Burruchaga… ¡Siempre Maradona! ¡Genio! ¡Genio! ¡Genio! Ta-ta-ta-ta-ta-ta-ta… Gooooool… Gooooool… ¡Quiero llorar! ¡Dios Santo, viva el fútbol! ¡Golaaazooo! ¡Diegoooool! ¡Maradona! Es para llorar, perdónenme… Maradona, en una corrida memorable, en la jugada de todos los tiempos… Barrilete cósmico… ¿De qué planeta viniste para dejar en el camino a tanto inglés, para que el país sea un puño apretado gritando por Argentina? Argentina 2-Inglaterra 0. Diegol, Diegol, Diego Armando Maradona… Gracias, Dios, por el fútbol, por Maradona, por estas lágrimas, por este Argentina 2 Inglaterra 0.”
«Η μπάλα στον Ντιέγκο, είναι ο Μαραντόνα, περνάει δύο, ο Μαραντόνα έχει την μπάλα, η ιδιοφυΐα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ξεκινάει από τα δεξιά, φεύγει από τη γραμμή και πάει να παίξει για τον Μπουρουτσάγκα... Πάντα Μαραντόνα! Ιδιοφυία! Ιδιοφυία! Ιδιοφυία! Τα-τα-τα-τα-τα-τα-τα... Γκοοοοοολ... Γκοοοοολ... Θέλω να κλάψω! Άγιε Θεέ, ζήτω το ποδόσφαιρο! Γκοοοοοο! Ντιέγκοοοοολ! Μαραντόνα! Θέλω να κλάψω, με συγχωρείτε... Μαραντόνα, σε μια αξέχαστη επέλαση, στο καλύτερο γκολ όλων των εποχών... Παγκόσμιος... Από ποιον πλανήτη ήρθες για να αφήσεις τόσους Άγγλους άφωνους, για να είναι όλη η χώρα μια σφιγμένη γροθιά που ουρλιάζει για την Αργεντινή. Αργεντινή 2 - Αγγλία 0. Ντιέγκολ, Ντιέγκολ, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα... Ευχαριστώ, Θεέ μου, για το ποδόσφαιρο, για τον Μαραντόνα, για αυτά τα δάκρυα, γι'αυτό το Aργεντινή 2 - Αγγλία 0.”
Είναι 22 Ιουνίου 1986 και στην πολιτεία των Αζτέκων της Πόλης του Μεξικού ένας Ουρουγουανός ραδιοφωνικός εκφωνητής ουρλιάζει σαν δαιμονισμένος. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα μόλις σημείωσε το «γκόλ του αιώνα» μπροστά σε 110.000 θεατές και η φωνή που το συνοδεύει, ο Βίκτορ Ούγκο Μοράλες, μπαίνει στον μύθο μαζί του χάρη σε μια ιστορία που προορίζεται να γίνει ίσως η πιο διάσημη στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, εκείνο το ρομαντικό και τρελό σχόλιο, εκείνη η φωνή σπασμένη από τα δάκρυα και εξαντλημένη από την κούραση, σαν να είχε τρέξει ο ίδιος ο Μοράλες με την μπάλα στα πόδια, είναι χαραγμένη στο μυαλό και τις καρδιές όλων των οπαδών. Επίσης γιατί μαρτυρεί καλύτερα από οποιοδήποτε βίντεο, βιβλίο ή άρθρο εφημερίδας ποιος ήταν ο El Pibe de Oro και τι συναισθήματα ήταν ικανός να δώσει σε όποιον είχε την τύχη να τον δει να παίζει. Κόντρα στην Αγγλία, ο Ντιέγκο εκφράζει όλη του την ουσία. Ο αγώνας ξεπερνά την απλή αθλητική αντιπαλότητα, γιατί οι πληγές που προκλήθηκαν από τον πόλεμο των Φώκλαντ ήταν ακόμη νωπές. Σε έναν αγώνα που έμοιαζε με εκδίκηση, ο Ντιέγκο σημείωσε ένα γκολ με το χέρι του, το οποίο στη συνέχεια ονόμασε πονηρά Mano de Dios, χωρίς να το καταλάβουν ο Άγγλος τερματοφύλακας Peter Shilton, ο διαιτητής και το κοινό. Ένα είδος προσωπικής εκδίκησης, ένα κλεμμένο γκολ για να εκδικηθεί γι'αυτή τη μικρή λωρίδα γης.
«Όταν είδα τη μπάλα να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά, σκέφτηκα... Δεν θα τη φτάσω ποτέ, ας ελπίσουμε να κατέβει...» Είπε χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του. «Αλλά τότε μου ήρθε μια ιδέα, έβαλα το χέρι μου πάνω από το κεφάλι μου, πλησίασα και είδα ότι προλάβαινα τον Σίλτον. Τότε είδα τη μπάλα στα δίχτυα και άρχισα να φωνάζω: «Γκολ! Γκολ!» Ήρθε εκείνος ο ηλίθιος Τσέκο –ο πρώην μέσος της Ρίβερ Πλέιτ Σέρχιο Μπατίστα– που άρχισε να με ρωτάει αν είχα σκοράρει με το χέρι μου και είπα... «Σκάσε, ηλίθιε και αγκάλιασε με, πανηγύροσε!» οπότε όλοι άρχισαν να πανηγυρίζουν! . Αλλά μετά έρχεται και ο Βαλντάνο και μου λέει... «Μη μου πεις ότι σκόραρες με το χέρι σου» και του απάντησα... «Θα στο πω μετά, τώρα μην μιλάς!»». Μετά από λίγα λεπτά, όμως, σαν να έλεγε «κοίτα, μπορώ να σκοράρω και έτσι», σημείωσε το αριστούργημα, το γκολ του αιώνα, αυτό που αφηγείται ο Βίκτορ Ούγκο Μοράλες. Ο Ντιέγκο ξεκινάει με την μπάλα απο την μεσαία γραμμή, περνάει όποιον βρίσκει μπροστά του σα να μην υπάρχει κανένας, ντριπλάρει και τον τερματοφύλακα και στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα. Μοιάζει να χορεύει… Δώδεκα πινελιές, όλες με το αριστερό, σε μόλις δεκατέσσερα δευτερόλεπτα. Τέχνη, ένα γκολ που ψηφίστηκε ως το πιο όμορφο στην ιστορία. Και ειλικρινά, έτσι είναι.
