ΑρχικήΠοδοσφαιροΝτεμέτριο Αλμπερτίνι, άλλη μια σημαία της Μίλαν

Ντεμέτριο Αλμπερτίνι, άλλη μια σημαία της Μίλαν

«Ήμουν στη Μπαρτσελόνα και στην τελευταία προπόνηση της χρονιάς έσκισα τo γόνατο.

Εκείνη την στιγμή αποφάσισα να κρεμάσω τα παπούτσια μου.

Ενημέρωσα τους πάντες και μου πρότειναν αμέσως την διοργάνωση αποχαιρετιστηρίου αγώνα στο Σαν Σίρο.

Αποφάσισα να συγκεντρώσω όλους τους πρωταθλητές του θρυλικού τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στην Αθήνα, μεταξύ Μίλαν και Μπαρτσελόνα.

Κάλεσα όλους τους παίκτες σε αυτόν τον τελικό έναν προς έναν, ξεκινώντας με τον Φαν Μπάστεν…

“Μάρκο, θα ήθελα να παίξω τον αποχαιρετιστήριο αγώνα μου στο Σαν Σίρο μπροστά στους οπαδούς μας, θα ερχόσουν??”

Εκείνος απάντησε:

« Ναι, εννοείται».

Μετά ήρθε η στιγμή του Φράνκο Μπαρέζι…

«Αν μπορώ, με ευχαρίστηση», απάντησε ειρωνικά.

«Δεν χρειάζεται καν να με ρωτήσεις» απάντησε ο Ντεσαγί.

Ίδια απάντηση απο τον Παπέν, τον Μπόμπαν και όλους τους άλλους…

Όταν ήρθε η ώρα να μπω στο γήπεδο, ο Φαν Μπάστεν με πλησίασε και μου είπε…

«Ντέμε, μόνο εσύ μπορούσες να μας μαζέψεις όλους».

Ο Ντεσαγί μου είπε…

«Βλέπεις ότι όλοι σε αγαπάμε ακόμα»

Συγκινήθηκα αλλά προσπάθησα κρατηθώ.

“Αν με αγαπάτε, μην προσθέτετε τίποτα άλλο, τα πόδια μου τρέμουν ήδη”.

Δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι καλύτερο, συμπεριλαμβανομένου του γκολ μου, το ιδανικό στρίψιμο της μπάλας, ένα φάουλ από τα είκοσι πέντε μέτρα όπως παλιά, μια τέλεια εκτέλεση.

Οι πρωταθλητές στο γήπεδο έμοιαζαν ασταμάτητοι.

Η άλλη έκπληξη ήταν ο Φαν Μπάστεν που έτρεχε από άκρη σε άκρη, θέλησε να αφήσει το στίγμα του και το άφησε αμέσως με ένα δικό του γκολ, εκείνη την εκπληκτική ”στροφή αγγέλλου” στη σέντρα του Εβάνι.

Το γήπεδο είχε κυριολεκτικά τρελαθεί.

Πήγα να τον αγκαλιάσω γιατί ήξερα ότι θα έπαιζε μόνο για πέντε λεπτά.

Χαμογέλασε και μου είπε…

«Ηταν καλά ο αστράγαλος και το διασκέδασα».

Είχα όλα τα βλέμματα πάνω μου, άρχισα τη σόλο βόλτα μου κάτω από τις νότες του “My Way”, ευχαριστώντας όλους, συμπεριλαμβανομένων των οπαδών της ομάδας μου.

Πήρα λοιπόν το μικρόφωνο στο χέρι ευχαριστώντας όλους έναν έναν με δάκρυα στα μάτια και με φωνή σπασμένη από ένα λυτρωτικό συναίσθημα».

Ντεμέτριο Αλμπερτίνι

Τελευταία Αρθρα

Πέπε Ρέινα: ”Η Νάπολι θα είναι πάντα στην καρδιά μου”

"Η Νάπολι είναι λιακάδα, άνθρωποι που σου δίνουν ακόμα και ό,τι δεν έχουν. Αλτρουισμός, ευτυχία,...

Χατζηχρήστος, ένας απο τους σημαντικότερους Έλληνες κωμικούς

''Δεν ήμουν κανένας αληταράς,ούτε χαρτοπαίχτης που τα 'παιζα,ούτε ιππόδρομο, ούτε τίποτα.Τα λεφτά δεν τα...

Όταν ο Κόμπι ”έπλεκε” το εγκώμιο του Μουτόμπο

Ο Kobe παίρνει τη γραμμή και πετά προς το καλάθι, προσπαθώντας να αποφύγει τα...

Αντρέα Καρνεβάλε, η τραγική ιστορία του ποδοσφαιριστή

''Τα σημάδια ήταν όλα εκεί, γιατί ο πατέρας μου, ο οποίος είχε επιστρέψει στο...

Παρομοια αρθρα

Πέπε Ρέινα: ”Η Νάπολι θα είναι πάντα στην καρδιά μου”

"Η Νάπολι είναι λιακάδα, άνθρωποι που σου δίνουν ακόμα και ό,τι δεν έχουν. Αλτρουισμός, ευτυχία,...

Αντρέα Καρνεβάλε, η τραγική ιστορία του ποδοσφαιριστή

''Τα σημάδια ήταν όλα εκεί, γιατί ο πατέρας μου, ο οποίος είχε επιστρέψει στο...

Νίκολα Βέντολα: ”Όποτε βλέπω τον Μπάτζιο, ζητάω συγνώμη”

«Ντρέπομαι να πω ότι σε ηλικία είκοσι ετών είπα στον Ρομπέρτο ​​Μπάτζιο να πάει...