«Όταν ήρθα στην Μπρέσια, μου είπαν ότι υπήρχε ένας δεκάχρονος έτοιμος πρωταθλητής και ότι ο μπαμπάς του ήθελε να με γνωρίσει.
Τους είπα να με αφήσουν ήσυχο, γιατί όλοι οι πατεράδες έχουν φανταστικά παιδιά.
Ένα χρόνο αργότερα, δεδομένης της επιμονής του πατέρα, δέχτηκα και έτσι γνώρισα τον κύριο Πίρλο με τον γιο του Αντρέα.
Κοίταξα αυτό το παιδί στα μάτια και του είπα…
-Νιώθεις ότι είσαι καλός??
Μου απάντησε…
-Είμαι ο καλύτερος στον κόσμο!
Αν δεν ήταν ο μπαμπάς του εκεί, ορκίζομαι ότι θα τον είχα χαστουκίσει!
Η εμπιστοσύνη στα δικά σου πόδια είναι σημαντική, αλλά πρέπει να είσαι και ταπεινός, γι’ αυτό του είπα…
«Αφού έχεις αυτά τα φυσικά χαρίσματα, θα πρέπει να είσαι πάντα παράδειγμα.
Ξέρεις πως?
Φτάνοντας πρώτος στην προπόνηση, προστατεύοντας την ομάδα, αποφεύγοντας να παραπονιέσαι στους συμπαίκτες όταν κάνουν λάθος, αλλά να τους ενθαρρύνεις, γιατί δεν έχουν όλοι το ταλέντο που έχεις εσύ.
Αν έχεις ποιότητα και συμπεριφερθείς έτσι, θα έχεις μια σπουδαία καριέρα».
Και έγινε έτσι ακριβώς.
Ήταν πρότυπο επαγγελματία, έκανε μεγάλη καριέρα και έγινε ο καλύτερος στον κόσμο στον ρόλο του.»
Τζίνο Κοριόνι, o εμβληματικός πρόεδρος της Μπρέσια
