''Ο Αντρέα Φορτουνάτο ήταν ένα αγόρι που έπαιζε αριστερό μπακ. Ένας ρόλος turbodiesel. Κάποιος που με τη φανέλα με το νούμερο τρία πρέπει να πάει μέχρι και στην άλλη άκρη του κόσμου, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο, μέχρι να τελειώσει το γήπεδο. Και σε εκείνο το σημείο κάνει ένα πράγμα, δεν το κάνει για τον εαυτό του, το κάνει για κάποιον άλλον και για την ομάδα, κάνει σέντρα ακριβείας... Και αν ο σέντερ φορ έχει ακολουθήσει τη δράση και απλά βάλει το κεφάλι του, τότε είναι γκολ. Ο Φορτουνάτο ήταν ένας από αυτούς που πήγαιναν εκεί συχνά, στη γραμμή επίθεσης, με τη δύναμη της νιότης του και τα μακριά μαλλιά του στον αέρα.'' Γκαμπριέλε Ρομανιόλι Ένα ευγενικό αγόρι, ένας παίκτης με ταλέντο και δικαιοσύνη. Με το χαμόγελο του ο Αντρέα Φορτουνάτο, ήθελε να μας μάθει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Στις 25 Απριλίου 1995, ο Αντρέα Φορτουνάτο μας άφησε... "Πιστέψαμε ότι ήσουν ανίκητος. Σε αυτούς τους έντεκα μήνες ήσουν παράδειγμα για εμάς, στο πώς μπόρεσες να αντιμετωπίσεις πραγματικά προβλήματα, (όχι αυτά που σχετίζονται με απλές νίκες ή ήττες) με θάρρος και γαλήνη, δύναμη και αποφασιστικότητα. Αγαπούσαμε εσένα, σε έχουμε στην καρδιά. Τιμή μας, αδερφέ Αντρέα Φορτουνάτο.'' Τα λόγια του Τζιανλούκα Βιάλι για τον Αντρέα Φορτουνάτο...
«Ένα παλικάρι καλλιεργημένο και ευγενικό.
Ένας ποδοσφαιριστής με μεγάλο ταλέντο και εξαιρετικό χαρακτήρα.
Ένα γλυκό χαμόγελο, που έσβησε εξαιτίας μιας δειλής και ύπουλης μοίρας.
Στις 25 Απριλίου 1995, ο Αντρέα Φορτουνάτο μας άφηνε, νικημένος από τη λευχαιμία.
Αυτό το χαμόγελό του, όμως, έμεινε χαραγμένο στη μνήμη μας, γιατί δεν τον εγκατέλειψε ποτέ, μέχρι την τελευταία του μέρα και αποτελεί μάθημα για όλους μας. Σαν να ήθελε ο Αντρέα να μας διδάξει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή, ακόμα και τις πιο δύσκολες μάχες της… με τη δική του γαλήνη. Σαν να ήθελε να μας πει πως, ενώ οι μάχες μπορούν να χαθούν, ποτέ, ούτε για μια στιγμή δεν πρέπει να νιώθεις ηττημένος.
Αντρέα, σε ευχαριστούμε. Θα είσαι πάντα παράδειγμα για όλους μας».
Η επίσημη Γιουβέντους
