”Ο βιολογικός μου πατέρας με εγκατέλειψε δύο εβδομάδες πριν γεννηθώ.
Μεγάλωσα σε ένα ράντζο.
Δεν ντρέπομαι να το πω και θέλω να μάθει όλος ο κόσμος την ιστορία μου.
Μέχρι τα δέκα μου χρόνια, το επίθετό μου ήταν Γκόμεζ, απο την μητέρα μου.
Μια μέρα, ένας δικηγόρος μας είπε ότι αν θέλαμε να πάρουμε την διατροφή, έπρεπε να ονομάζομαι Βίγκο, που είναι το επίθετο του πατέρα μου.
Αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω για να φάω.
Όταν υπέγραψα στην Κολόμπους, προειδοποίησα την ομάδα ότι θα μείνω στη γειτονιά μου.
Μου πρόσφεραν σπίτι, αλλά δεν δέχτηκα.
Όταν έγινα επαγγελματίας αποφάσισα να βοηθήσω τη μητέρα μου και να φροντίσω τόσο το σπίτι μου όσο και τους γείτονες.
Καθώς η γειτονιά βρίσκεται στις ακτές του Παρανά, πλημμυρίζει εύκολα.
Πολλές φορές μέναμε μέρα νύχτα για να γεμίζουμε τσουβάλια με χώμα για να μην προχωρήσει το νερό.”
Αλεξ Βίγκο
