Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν…
-Πάνω απ ‘ όλα, θυμάμαι ότι οι αμυντικοί συχνά σε απειλούσαν, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να σε εκφοβίσουν.
Ρονάλντο…
-Θα σου πω μια ιστορία από όταν ήμουν παιδί…Επαιζα στην Κρουζέιρο στο πρωτάθλημα Μινέιρο, ήμουν δεκαέξι ετών και ήμουν ανέμελος και σίγουρος.Ήδη είχα βάλει κάποια γκολ και σε συνέντευξη μέσα στην εβδομάδα, με την απειρία του δεκαεξάχρονου, είπα ότι στο επόμενο ματς θα έβαζα τρία γκολ.Έρχεται η μέρα του παιχνιδιού, στο δεύτερο λεπτό, ενώ κοιτάζω την μπάλα που κοντεύει να φτάσει ανάμεσα στα πόδια μου, κάποιος έρχεται από πίσω και με ρίχνει κάτω.Ένα τρομερό χτύπημα! Έπεσα, δεν ήξερα καν από πού μου ήρθε.Καθώς προσπαθούσα να σηκωθώ μετά από λίγα λεπτά, παρατήρησα ότι είχα αίμα. Έρχεται και μου λέει… ′′ Δεν θα βάλεις ποτέ τρία γκολ εδώ σε όλη σου τη γαμημένη ζωή, ρε μπάσταρ…!” Δεν θυμόμουν καν τι έγινε, αλλά θυμόταν καλά αυτός.Ρώτησα τον διαιτητή, αλλά δεν είχε δει τίποτα. Μετά από λίγα λεπτά έρχεται ξανά και σχεδόν μου σπάει το δόντι. Μετά πάλι λίγο πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο, με γρονθοκοπεί ξανά από πίσω. Δεν υπήρχαν πολλές κάμερες και ο διαιτητής δεν έβλεπε τίποτα. Έφυγα από το γήπεδο κλαίγοντας. Ήμουν δεκαέξι…Έδωσα και μια δακρύβρεχτη συνέντευξη στο ημίχρονο γιατί με χτυπούσε χωρίς να πάρω ποτέ μπάλα.Αλλά μετά ηρέμησα στα αποδυτήρια και μπήκα μέσα δαιμονισμένος, δεν κοιτούσα μόνο την μπάλα πια, κοιτούσα που ήταν ο μπάσταρδ… να τον σκισ… ′′
Βερόν…
-Και πώς τελείωσε?”
Ρονάλντο…
-Κερδίσαμε 3-0 και πέτυχα και τα τρία γκολ…
