Όταν μιλάς σε έναν οπαδό της Μίλαν για το νούμερο 6, το στήθος του φουσκώνει και τα μάτια του φωτίζονται, όταν σκέφτεται ποιος έχει φορέσει αυτή τη φανέλα.
Εκείνη τη φανέλα που για πρώτη φορά στην Serie A αποσύρθηκε από τον σύλλογο, όπως συμβαίνει στο ΝΒΑ.
Κανείς άλλος δεν θα την φορέσει.
Ωστόσο, ως παιδί, ο Φράνκο ρίσκαρε να φορέσει την φανέλα της Ίντερ, την ομάδα στην οποία έπαιζε ο αδελφός του ο Μπέπε.
Τον Μάιο του 1974, η Ίντερ τον κάλεσε για μια δοκιμασία που κατέληξε σε αποτυχία: «Πρέπει να δυναμώσεις, ίσως τα πούμε τον επόμενο χρόνο».
Δεν θα επιστρέψει γιατί τον Φράνκο τον παίρνει η Μίλαν.
Έχει ύψος 1,64 μ., αρχίζουν να τον αποκαλούν «Il Piscinin» αλλά κάποιοι σηκώνουν τη μύτη τους φοβούμενοι ότι η ανάπτυξή του δεν θα πάει πέρα από το 1,70 μ.
Θα φτάσει στο 1,76.
Ο Φράνκο περνάει από τις ακαδημίες και κανέι εντύπωση.
Μια μέρα ο Πίππο Μαρτσιόρο, προπονητής της πρώτης ομάδας, ζητά έναν αμυντικό για φιλικό αγώνα.
Του στέλνουν τον Φράνκο που κατά τη διάρκεια του αγώνα ρίχνεται και αυτός μπροστά απο την άμυνα, ξαφνιάζοντας ευχάριστα τον προπονητή.
Και με αυτή την ερμηνεία του ρόλου, ο Baresi θα συνεχίσει το μονοπάτι που άνοιξαν οι Beckenbauer και Gaetano Scirea, όχι πια ένας ελεύθερος παίκτης στην άμυνα αλλά ένας βαθύς πλέι μέικερ.
Μεγαλώνει με τις συμβουλές του Liedholm, υποφέρει τις σεζόν στην Serie B αρνούμενος τις προσφορές δισεκατομμυρίων δολαρίων που φτάνουν στο γραφείο του Προέδρου Farina. Μετά έρχεται ο Μπερλουσκόνι, αλλάζουν οι στόχοι και οι επενδύσεις.
Φτάνουν πρωταθλητές Ιταλίας και ξένοι τεράστιοι παίκτες και έρχεται ένας οραματιστής προπονητής που ζητάει από την ομάδα πολύ πρέσινγκ, πολλή ένταση και νίκες.
Ο Μπαρέζι παίζει την τακτική του οφσάιντ και το σηκωμένο χέρι του για να τραβήξει την προσοχή του διαιτητή έρχεται στο μυαλό όλων.
Θα κερδίσει τα πάντα και επανειλημμένα.
Μόνο λύπη, ο τελικός των ΗΠΑ το 1994.
Στο δεύτερο ματς με τη Νορβηγία ο Φράνκο τραυματίστηκε στο γόνατο, αλλά μετά από επέμβαση σηκώθηκε ξανά στα πόδια του σε χρόνο ρεκόρ και επέστρεψε για τον τελικό.
Παίζει ένα φανταστικό ματς, αλλά θα χάσει αυτό το καταραμένο πέναλτι.
Στη φαντασία όλων, ο σκληρός Μπαρέζι παραμένει δακρυσμένος στο κέντρο του γηπέδου, κάτω από τον καυτό ήλιο της Καλιφόρνια, σαν η ήττα να γκρέμισε ένα ανεπανάληπτο όνειρο ένος νικητή.
