”Ο Πίρλο με βοήθησε τόσο πολύ κατά τη διάρκεια της καριέρας μου.

Ήμουν σίγουρος ότι όταν ήμουν δίπλα του, ήξερα τι έπρεπε να κάνω, τα υπόλοιπα τα φρόντιζε εκείνος.

Με βοήθησε πολύ στην καριέρα μου παρά το αντίθετο.

Ο Αντρέα είναι σπουδαίος άνθρωπος, πολύ έξυπνος και πολύ αξιόπιστος άνθρωπος.

Οταν τον είδα να παίζει σκεφτόμουν….

”Μπορώ να παίξω το ίδιο παιχνίδι με αυτόν?? Λογικά, πρέπει να αλλάξω δουλειά.”

Ήταν το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Κανείς δεν μπορεί να τα πει καλύτερα από εμένα, γιατί άρχισα να παίζω μαζί του απο δεκαπέντε ετών, μετά όλοι οι νέοι μαζί, κερδίσαμε ένα ευρωπαϊκό στα εικοσιένα μας χρόνια και έπαιζε ως μέσος.

Αλλά και σε εκείνη την ηλικία έκανε πράγματα έξω από τα συνηθισμένα, θα μπορούσες να πεις ότι ήταν ένας παίκτης που προικίστηκε με απίστευτη τεχνική.

Αλλά δεν ήταν μόνο τεχνική.

Σε αερόβιο επίπεδο ήταν ζώο, όταν έτρεχε και έκανε χίλια μέτρα, επαναλήψεις ή διαστήματα, είχε τερατώδη καρδιακή ικανότητα.

Μίλησα με τον γυμναστή μου που ήταν δεκατρία χρόνια μαζί μου και δέκα χρόνια με τον Αντρέα.

Ο Αντρέα ήταν πραγματικό ζώο.

Τότε ως συντοντιστής του παιχνιδιού ήταν ο πιο δυνατός από όλους.

Του άρεσε να παίζει κοντά, αλλά με την ίδια ευκολία σε έβρισκε οπουδήποτε στο γήπεδο, απλά πρέπει να δείτε πόσα έκανε με τη Γιούβε του Κόντε, στεκόταν εκεί και τα καθάριζε όλα και δεν έκανε ποτέ λάθος.

Ήμασταν αχώριστοι, εντός και εκτός γηπέδων.Φαινόταν σαν κάποιος που έπρεπε να τον λυπάσαι αλλά αυτός ήταν μεγάλο πειραχτήρι.

Μπορούσε να μου κάνει πλάκες, μήνες ατελείωτους, αλλά ήταν πολύ διασκεδαστικός, για να κάθομαι και να τα δέχομαι.

Ήμασταν ένα δίδυμο, όπως ήταν στις ταινίες, ο Μπαντ Σπένσερ και ο Τέρενς Χιλ.”

Τζενάρο Γκατούζο