”Πριν έρθω γνώριζα τον Παναθηναϊκό, τη δυναμική που έχει, το γεγονός ότι είναι παγκοσμίως γνωστός σύλλογος με αναρίθμητους οπαδούς.

Αναμφίβολα, όμως, δεν περίμενα αυτή την εξέλιξη.

Πλέον, θεωρώ τον Παναθηναϊκό ως το καλύτερο κομμάτι της επαγγελματικής ζωής μου.

Ο Παναθηναϊκός είναι ένα ιδιαίτερο κλαμπ, με ιδιαίτερους ανθρώπους εκεί.

Δυστυχώς ο κύριος Παύλος έφυγε από την ζωή, όπως και οι Θανάσης και Κώστας Γιαννακόπουλος.

Μου συμπεριφέρθηκαν σαν να είμαι γιος τους.

Είναι δύσκολο να καταλάβεις πως άνθρωποι σε τέτοια ηλικία έρχονται 3-4 φορές κάθε εβδομάδα την νύχτα σε μία προπόνηση και ρωτούν…

“Κόουτς, είναι όλα εντάξει??”

Έδειχναν αγάπη σε όλους, λάτρευαν τον Παναθηναϊκό με τρέλα.

Δεν υπήρχε η ενέργεια που είχαν ως άνθρωποι ηλικίας οδγόντα ετών.

Φυσικά, επίσης και η ενέργεια του κόσμου ήταν απίστευτη.

Για μένα η Αθήνα είναι σαν την γενέτειρά μου το Τσάτσακ, το μέρος που δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο.

Πάντα λέω ότι ο πατέρας μου ήταν ο καλύτερος φίλος στη ζωή μου.

Κατάλαβε όλα όσα έκανα.

Και το πιο σημαντικό που με δίδαξε είναι πως αν θέλεις να σε σέβονται, θα πρέπει να σέβεσαι τους άλλους.

Αυτό είναι πάντα στο μυαλό μου.”

Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς