«Παίξε για το όνομα στο μπροστινό μέρος της φανέλας και θα σε θυμούνται για το όνομα στο πίσω μέρος».

«Θα υπογράψω κάθε συμβόλαιο που θέτει μπροστά μου η Άρσεναλ χωρίς να το διαβάσω».

Για χρόνια ήταν ο μεγάλος αρχηγός των Gunners.

Ένας αρχηγός που κατάφερε να κερδίσει πολλούς αντιπάλους στο γήπεδο και με πολύ μεγαλύτερη δυσκολία κατάφερε να νικήσει τον χειρότερο αντίπαλό του, το αλκοόλ.

«Το να θεωρούμαι ο μεγαλύτερος πότης στο Γκίνες σε παμπ, είχε γίνει πιο σημαντικό για μένα από το να κερδίζω τρόπαια ως αρχηγός της Άρσεναλ».

Αυτή η πρόταση, γραμμένη στην αυτοβιογραφία του, φανερώνει το μέγεθος του προβλήματος του Άνταμς.

Ένα πρόβλημα που έμεινε κρυφό από πολλούς για πολλά χρόνια.

Μάλλον υποτιμήθηκε από τον ίδιο τον αμυντικό που όμως το 1996 κατάλαβε ότι δεν μπορούσε πλέον να φάει…

“Δεν μπορούσα να φάω ούτε ψάρι και πατατάκια.

Το σώμα μου μπορούσε να απορροφήσει μόνο αλκοόλ.”

Μετά από αυτή τη «γροθιά στο πρόσωπο», ο Τόνι Άνταμς αποφασίζει να δημοσιοποιήσει τον εθισμό του.

Το κάνει σε μια συγκινητική συνέντευξη Τύπου που σοκάρει τους πάντες…

Δημοσιογράφους, μυημένους, μάνατζερ, επιτελείο και συμπαίκτες της Άρσεναλ και της εθνικής Αγγλίας.

Μετά από αυτή τη συνειδητοποίηση, ο Tony Adams θα αντιμετωπίσει μια σκληρή αποκατάσταση για να ανακτήσει τη ζωή του και να μπορέσει να επιστρέψει στο γήπεδο (που συμπίπτει με την άφιξη του Wenger και μια νέα μεθοδολογία εργασίας και φροντίδας σώματος) σε εξαιρετικά επίπεδα, συνεχίζοντας να παίζει έως και στα 36 του χρόνια.

Και όλα αυτά χωρίς να ξεχάσει ποτέ εκείνο το πρόβλημα με το αλκοόλ, πλέον ξεπερασμένο, που τον ωθούσε πάντα να συμμετέχει σε διάφορες πρωτοβουλίες για να βοηθήσει όσους κατέληξαν στο ίδιο τούνελ με αυτόν.

Ο Tony Adams