Η ιστορία πρέπει να διδάσκει, δυστυχώς όμως στην δική μας περίπτωση παραμένουμε ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
Η μπάλα είναι μόνο η αφορμή και οι ομάδες έχουν ιστορία που είναι συνδεδεμένη με τον τόπο και τον ελληνισμό.
Πολλοί δεν ξέρουν την ιστορία των ομάδων τους, όπως δεν ξέρουν και τι έχουν τραβήξει οι πρόγονοι τους μέχρι να ορθοποδήσουν σ’αυτον τον τόπο!
Μακεδονία, Πόντος, Σμύρνη – Μικρά Ασία, Σεπτεμβριανά, Κύπρος, Ίμια, Αιγαίο…
Πρόσφυγες παντού, σε Θεσσαλονίκη κατά κύριο λόγο, Αθήνα και νησιά.
Αυτοί που ήλεγχαν το εμπόριο στην Ανατολία βρέθηκαν κυνηγημένοι και χωρίς περιουσία σε μια Ελλάδα φτωχή, οι περιουσίες τους έμειναν πίσω, τα σπίτια τους κάηκαν, οι άνθρωποι τους σκοτώθηκαν και χάθηκαν στις αλησμόνητες πατρίδες, έτσι λοιπόν έπρεπε να ξεκινήσουν όλα από την αρχή.
Σπίτια δεν υπήρχαν, η προδοσία στην Σμύρνη έφερε το κυνήγι από τους ντόπιους Έλληνες μετέπειτα, οι άντρες προσπαθούσαν να ξεκινήσουν από την αρχή τις επιχειρήσεις τους, οι γυναίκες να στήσουν το νοικοκυριό.
Το τι άκουσαν δεν περιγράφεται με λόγια.
Παστρικιές λέγανε τις γυναίκες, επειδή είχαν συνηθίσει να κάνουν μπάνιο κάθε μέρα και να είναι καλοντυμένες, τουρκόσπορους λέγανε τους άντρες οι οποίοι έψαχναν απεγνωσμένα για μια μπουκιά ψωμί και μια κατοικία.
Το πώς βλέπουμε εμείς τα πράγματα σε σύγκριση με τους τούρκους είναι η νύχτα με τη μέρα…
Υπάρχουν σειρές και ντοκιμαντέρ μέσα από τα οποία μπορείτε να καταλάβετε πολλά πράγματα.
Τα Ματωμένα χώματα, το Κόκκινο Ποτάμι και το Πατρίδα μου είσαι εσύ στην Τουρκία, δείχνουν πως επιλέγουμε η κάθε μεριά να βλέπει τα πράγματα.
Στην Τουρκία η σειρά είχε μεγάλη επιτυχία και μεγάλες ιστορικές ανακρίβειες.
Οι δικές μας οι σειρές ήταν πολύ πιο κοντά ιστορικά και φυσικά δεν ξαναπαιχτηκαν στην ελληνική τηλεόραση, ειδικά τα Ματωμένα χώματα, απευθείας από το βιβλίο της Διδώς Σωτηρίου!
Πρέπει να ξέρουμε να τιμάμε, πρέπει να ξέρουμε για την βοήθεια του Ιαπωνικού πλοίου, για τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο Σμύρνης, για τον Ειζα Τζένινγκς, για τους προδότες (που δεν αξίζουν ούτε σαν λεκέδες να μένουν στην ιστορία) για τον οθωμανό στρατηγό της Θεσσαλονίκης, Χασάν Ταχσίν Πασά, που παρέδωσε την πόλη στην Ελλάδα, άνευ όρων και μαζί με 25.000 αιχμαλώτους, με συμφωνία που υπεγράφη στο χωριό Τοψίν (σημερινή Γέφυρα Θεσσαλονίκης).
Για το γκαζακι στο σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη, που δεν υπήρξε ποτέ, καθώς ένας Τούρκος περαστικός (πράκτορας) για να δημιουργήσει θέμα με τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης πέταξε ένα δυναμιτακι, με τις εφημερίδες στην Τουρκία να γράφουν για επίθεση στο σπίτι του Κεμάλ…
Οι 110 χιλιάδες Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, σήμερα είναι μόλις 900…
Όλα αυτα ξεκίνησαν με τα Σεπτεμβριανά του 1955.
Η προδοσία στην Κύπρο, με τους Άγγλους, την Χούντα, τον Μακάριο και τα πολιτικά φυντανια της τότε Ελλάδος να μην μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, ή να μην θέλουν να συνεννοηθούν.
Είναι πάρα πολλά τα γεγονότα και πάντα η στάση μας στα πράγματα έχει να κάνει με μια ακραία αδιαφορία.
Αγαπήστε την χώρα σας, όχι τα κόμματα και το βολεμα, αγαπήστε την Ελλάδα, αγαπήστε τον διπλανό σας και μάθετε μέσα από την ιστορία να ξεχωρίζετε, ότι η ειρήνη είναι το πολυτιμότερο αγαθό αλλά χωρίς να γίνεσαι ο φτωχός συγγενής των εξελίξεων.
Οι ομάδες κουβαλάνε ιστορία, οι παππούδες σας τραβήξανε τα χίλια μύρια προβλήματα, υπάρχουν εκατομμύρια νεκροί και γενοκτονίες, μάθετε μέσα από αυτά να εκτιμάτε τις αλησμόνητες πατρίδες που μέσα τους περικλείουν την πραγματική Ελλάδα του μόχθου και να μην ξεχνάτε ποτέ!
Θα προσπαθήσω μέσα από τις αναρτήσεις να συνδέσω το ποδόσφαιρο με την ιστορία και να αποδώσουμε τις τιμές στους ήρωες άλλων εποχών που έδωσαν την ζωή τους για υψηλά ιδανικά, είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε την ιστορία μας, είναι πολύ σημαντικό να αγαπήσουμε από την αρχή την Ελλάδα, όχι αυτή των πολιτικών και των ινφλουενσερ, αλλά την Ελλάδα της μεγάλης ιστορίας και των αλησμόνητων και όχι χαμένων πατρίδων!
