«Αν μου ζητήσετε να σας πω έναν παίκτη που με έκανε να επαινέσω την κλάση του, την κομψότητα και την προσωπικότητά του εντός και εκτός γηπέδου, θα σας πω τον Ricardo Kakà.
Ήταν ο πρώτος ημιτελικός αγώνας στο Old Trafford, εκείνο το βράδυ ήταν τρομερός, είχε αυτό το επιπλέον άγγιγμα μαγείας που κάνει τη διαφορά σε τέτοιες βραδιές.
Δεν τον είχα δει ποτέ να παίζει ζωντανά μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Υπήρξε ένα επεισόδιο στο οποίο ο Ρικάρντο έκανε ένα φάουλ στη μεσαία γραμμή και διαμαρτυρήθηκα στον διαιτητή για να του βγάλει την κίτρινη κάρτα.
Βλέποντας αυτή τη χειρονομία, σηκώνεται και με πιάνει από το λαιμό.
Ήξερα ότι ήταν θεοσεβούμενος, βαθιά θρησκευόμενος και σκέφτηκα μέσα μου...
''Αυτός που εξυμνεί τον λόγο του Κυρίου με έπιασε από το λαιμό;''

Μετά τον αγώνα, ο Γκατούζο μπήκε στα αποδυτήρια μας για να μου πει ότι ο Ρικάρντο ήθελε να διευκρινίσει κάποια πράγματα.
 Του είπα «κανένα πρόβλημα είμαστε άντρες».
Ο Ρικάρντο με αγκάλιασε και μου έδωσε μια εικόνα του Χριστού, λέγοντάς μου ότι εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβε την χειρονομία.
Του είπα: «Ρικάρντο, κανένα πρόβλημα, είμαστε ποδοσφαιριστές και στο γήπεδο μερικές φορές μεταμορφωνόμαστε, παίζουμε για το Champions League, μπορεί να συμβεί.
Ο Γκατούζο μετέφρασε τα πάντα και γονάτισε μπροστά μου ευχαριστώντας με.
Όλοι στα αποδυτήρια τον χειροκρότησαν, ανταλλάξαμε μέχρι και φανέλες.
Αυτή την ιερή στιγμή την κρατάω ακόμα και σήμερα, μου θυμίζει μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας μου».
Ράιαν Γκιγκς