Πόσο αδικημένοι είναι κάποιοι παίκτες άλλων εποχών καθώς δεν έχουν την αναγνώριση που τους αξίζει.
Τοτε δεν υπήρχε ίντερνετ, δεν υπήρχαν τηλεοράσεις τόσο διαδεδομένα με ειδήσεις κτλ. και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν υπήρχαν πουθενά.
Δυστυχως αν κάποιος δεν ψάξει για μερικά πράγματα που δεν έχει δει, δεν θα μάθει ποτέ κάτι παραπάνω γι’αυτούς.Ρουντ Γκούλιτ!Ηταν παντού στο γήπεδο, μπορούσε να παίξει παντού.
Φοβερη δύναμη, ξεχώριζε με μεγάλη ευκολία.
Κερδισε την Χρυσή Μπαλα το 1987 ενω στον μοναδικό τίτλο της Εθνικής Ολλανδίας, το Ευρωπαικό Πρωτάθλημα το 1988 ηταν από τους πρωταγωνιστές της διοργανώσης.Δύσκολα τον μαρκαρε καποιος.Αλογο κούρσας, ευέλικτος.
Ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής.
Μαυρη Τουλίπα!
Αφιέρωσε τη ζωή του πέρα από το ποδοσφαιρο και στον αγώνα εναντίον του ρατσισμού.
Εγραψε ιστορία με την Μιλαν και την Εθνική Ολλανδίας.
Ισχυρή προσωπικότητα καθως δεν ήταν λίγες οι φορές που ήρθε σε κόντρα με Μπερλουσκόνι και Σακι, τους πανίσχυρους άντρες της Μίλαν εκείνης της εποχής.
”Είχε τρομακτική σωματική δύναμη, ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό χάρισμα και για τους συμπαίκτες του ήταν πραγματικός ηγέτης. Όταν έτρεχε, με τα μαλλιά να τα παίρνει ο αέρας, ήταν σαν να άκουγες τον ήχο της τρομπέτας, όταν ετοιμάζεις επίθεση.”
Ο Αρίγκο Σάκι για τον Ρουντ Γκούλιτ
