«Δεν μπορώ να ξεχάσω τον Μάρκο Ματεράτσι.
Είχε φύγει πολύ απογοητευμένος από την Ιταλία για να μετακομίσει στο εξωτερικό, στην Αγγλία, για να παίξει στην Έβερτον.
Ήμουν στην Περούτζια και με τον πρόεδρο Λουτσιάνο Γκαούτσι αποφασίσαμε ότι θα ήταν σκόπιμο να αγοράσουμε έναν αμυντικό.
Θυμάμαι ότι έλεγα: "Aς προσπαθήσουμε να πάρουμε τον Materazzi.
Είναι ένας παίκτης που δεν τον αντιπαθώ, έχω φτιάξει πολλούς στην καριέρα μου, θέλω να δοκιμάσω και μαζί του".
Έτσι ο Πρόεδρος Γκαούτσι πείστηκε και τον έκανε να έρθει στην Περούτζια.
Η αγγλική εμπειρία δεν τον ικανοποίησε, ένιωθε άσχημα.
Στην Περούτζια ανέκαμψε και ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα γι'αυτόν.
Θυμάμαι ότι, όταν έφυγα για την Μπρέσια, θα ήθελε να με ακολουθήσει, αλλά στο μεταξύ οι τιμές του είχαν αυξηθεί και δεν μπορούσαμε να το αντέξουμε οικονομικά.
Ο γιος μου Μάσιμο μου είπε ότι μια μέρα τηλεφώνησε στο σπίτι στο Άσκολι και είπε χαριτολογώντας...
 «Μην πεις τίποτα στον πατέρα σου, αλλά επειδή η Μπρέσια έχει υπογράψει τον Καλόρι από την Περούτζια, πρέπει να με βοηθήσεις.
 Θα μπω στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του και θα τον ακολουθώ κρυφά. 
Όταν φτάνει στη Μπρέσια, πετάγομαι από το πορτμπαγκάζ και ίσως ο πατέρας σου να συγκινηθεί και να με πάρει κι'εκεί...»
Είμαι χαρούμενος που ο Ματεράτσι έκανε μια σπουδαία καριέρα, μέχρι να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής. 
Είναι ένα αγόρι που υπέφερε πολύ από τον χαμό της μητέρας του όταν ήταν πολύ μικρός.
Είναι πόνοι που σε σημαδεύουν.
Το ξέρω.
Μια πολύ δυνατή προσωπική σχέση έχει παραμείνει με τον Μάρκο, ακόμα και με την οικογένειά μου.
Τηλεφώνησε τη μέρα που γεννήθηκε το μωρό του και μας είπε...
«Θα την πω Άννα, από τη μητέρα μου».
Ένιωσα κι εγώ αυτή τη χαρά.
Ο γιος μου, λίγες μέρες πριν γεννηθεί η εγγονή μου, μου είπε ότι θα της δώσει το όνομα της μητέρας μου, Iole.
Γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου, την ίδια μέρα που με άφησε η μαμά».
Κάρλο Ματσόνε