”Όταν ήμουν παιδί, δεν υπήρχε τηλεόραση στο σπίτι. Σε παρακολουθούσα στο σπίτι του αδελφού του πατέρα μου.
Εβλεπα βίντεο με έσενα.
Έπρεπε να περιμένω μέχρι το Σάββατο ή την Κυριακή για να πάω στο σπίτι του θείου μου και να δω τι έκανες.
Για μένα, το να σου μιλάω είναι υπέροχο.
Κάτι Κορυφαίο.
Ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα.”
Ρομέλου Λουκάκου, σε ινσταγκραμικό διάλογο με τον Αντριάνο
