Τα δάκρυα του Ρότζερ Φέντερερ το βράδυ του αποχαιρετισμού του.
Τα δάκρυα του Ράφα Ναδάλ που συγκίνησαν κάθε άνθρωπο που αγαπάει τον αθλητισμό…
Γιατί ο ένας μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος του άλλου αλλά ακόμη και μέσα απο όλη αυτή την ανταγωνιστικότητα, μπορεί να γεννηθεί ο θαυμασμός, ο σεβασμός και η φιλία.
Αυτό μας διδάσκουν δύο από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία του τένις και του αθλητισμού γενικότερα.
”Αυτό είναι η πραγματική ολοκλήρωση!!!!
Προκαλέστε τον εαυτό σας να νικήσει τον αντίπαλό σας, προσπαθήστε να κερδίσετε περισσότερα παιχνίδια και τρόπαια, αλλά να μείνετε σε καλό κλίμα μεταξύ σας ή να γίνεται φίλοι, μόλις τελειώσει το παιχνίδι.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο ανταγωνισμός είναι μίσος, προσωπικό μίσος και είναι έτοιμοι να κάνουν πολλά άσχημα πράγματα, μόνο και μόνο για να κερδίσουν…
Κερδίστε ή χάστε με θάρρος και ταπεινότητα, υπάρχει και ζωή μετά από αυτό!!
Συγχαρητήρια σ’αυτούς τους δύο αθλητές, τον Roger Federer και τον Rafael Nadal για την έμπνευση που έδωσαν σε όλους τους αθλητές.
Η μεγαλύτερη ανάμνηση από αυτούς τους δύο γίγαντες ήταν στον τελικό του Wimbledon του 2008.
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω το μεγαλείο!
Ευχαριστώ Maestro!
Ντιντιέ Ντρογκμπά
”Αυτή η εικόνα είναι ένα μάθημα, όχι μόνο για τον αθλητισμό…
Είναι ένα μάθημα ΖΩΉΣ!
Πρέπει να βλέπουμε αυτή την εικόνα κάθε μέρα.
Σας ευχαριστώ, γιατί ακόμα και καθισμένοι σε ένα παγκάκι, συνεχίζετε να είστε παραδείγματα προς μίμηση.
Γιατί η φιλία στην αντιπαλότητα, ο αμοιβαίος σεβασμός, αυτά τα χεριά τα ενωμένα που δεν θέλατε να αφήσετε στιγμή, ο ένας του άλλου, πρέπει να διδάσκονται σε κάθε γενιά.”
Λεονάρντο Μπονούτσι
