”Στις 17 Ιουλίου 1994, στο Rose Bowl στην Πασαντίνα, η Βραζιλία έγινε ο ζοφερή παγκόσμια πρωταθλήτρια και ο μπαμπάς μου έχασε το πιο κρίσιμο πέναλτι της καριέρας του.

Μία από τις πιο επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις όταν με ρωτούν για τον μπαμπά είναι πώς ένιωσε σε μια στιγμή ήττας σαν κι αυτή.

Στην αγαπημένη μου Βραζιλία, λένε ότι ήταν ο Άιρτον Σένα που έστειλε την μπάλα στα ύψη. Πιστεύω ότι παρά τις συνεχείς προσπάθειές μας, η ζωή μας βάζει πάντα σε δοκιμασία, για να μας δοκιμάσει, να μας διδάξει, για να μας βοηθήσει να αναπτυχθούμε.

Πιστεύω ακράδαντα ότι εκείνη την ημέρα ο μπαμπάς μου έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, όπως κάθε άλλη μέρα.

Και ότι τα δάκρυά του και το κεφάλι του το σκυμμένο καθώς έφευγε από το γήπεδο μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι στη ζωή έχουν νιώσει σαν τον Ρόμπι Μπάτζιο κάποια στιγμή. Το σημαντικό είναι να μην τα παρατάς ΠΟΤΕ.

Σ’ αγαπώ, μπαμπά, για μένα θα είσαι πάντα ο καλύτερος από όλους!

Βαλεντίνα Μπάτζιο