”Στην προπόνηση, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο, τα έδινε όλα.
Έμοιαζε σαν ένα μικρό αγόρι και τον ζήλευα.
Εκείνο το διάστημα ξεχώριζε και πολλοί από εμάς, τον βλέπαμε ως δάσκαλο.
Πάντα έλεγε…
«Για κάθε πρόβλημα ή συμβουλή είμαι εδώ».
Εκείνη την εποχή ήμουν νέος και μερικές φορές σηκωνόμουν από το κρεβάτι χωρίς όρεξη για προπόνηση.
Υπήρχε μια περίοδος που πραγματικά μου έλειπε το γκολ, δυσκολευόμουν να σκοράρω.
Δεν μπορούσα να βρω πραγματικά την εστία.
Μια μέρα ο Μπατζιο, στην προπόνηση, με είδε πεσμένο, πλησίασε και είπε…
«Λούκα, στο ποδόσφαιρο συμβαίνουν αυτές οι στιγμές, μην αποθαρρύνεσαι, αν μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή, όταν είσαι μπροστά στην εστία, πριν σουτάρεις, με το μάτι σου κοίτα για ένα δευτερόλεπτο τον τερματοφύλακα.
Ακούγεται σαν μαλακ…, αλλά εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιείς τις προθέσεις του.
Θυμησου ότι το τερμα καλύπτει μόνο το 1/7 της εστίας, οπότε προσπάθησε να βρεις τον χώρο σου.
Στο τέλος της προπόνησης μένουμε και κάνουμε τετ α τετ με τον τερματοφύλακα.
Πρώτα εγώ και μετά εσύ, κοίτα με, για να δεις τι κάνω.”
Περιττό να πω ότι σκόραρε κάθε φορά.
Εκείνη τη μέρα χάρη σε αυτόν έμαθα να είμαι πιο ψυχρός μπροστά στον τερματοφύλακα και από τότε δεν σταμάτησα.”
Λούκα Τόνι