”Στο Σεντ Ετιέν έγινε η εγχείρηση, από τον Καθηγητή Μπούσκετ.

5 Ιουνίου 1985, ένας μήνας μετά τον τραυματισμό.

Λάβετε υπ ‘ όψιν σας, ότι εκείνη την στιγμή μια τέτοια επέμβαση ήταν πολύ δύσκολη.

Παίκτες όπως οι Σμούντα, Μπρίσι και Μαρανγκόν έπρεπε να σταματήσουν να παίζουν, λόγω παρόμοιων χτυπημάτων.

Και ήξερα όλα αυτά τα πράγματα.

Η χειρουργική επέμβαση πήγε καλά σε σύγκριση με τις τεχνικές εκείνων των ετών, αλλά ήταν τρομερό.

Κατά την διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης τρύπησαν την κεφαλί της κνήμης, μετά έκοψαν τον τένοντα και τον έβαλαν σε αυτή την τρύπα, τον τράβηξαν και μου έκαναν 220 εσωτερικά ράμματα… 220.

Όταν ξύπνησα απο την αναισθησία, φοβήθηκα.

Το δεξί μου πόδι είχε γίνει τόσο μικρό που φαινόταν σαν χέρι.

Μοιάζει με μια περίεργη γενετική μετάλλαξη, με τρία χέρια και ένα πόδι.

Το γόνατο, πρησμένο σαν πεπόνι και κόκκινο σαν ιώδιο, ήταν σαν να το κρατούσες με συρραπτικά, όπως αυτά που είχαμε στο σχολείο.

Ένιωσα άσχημα, καταστράφηκα, ένιωσα εντελώς απελπισμένος.

Πόνος, πόνος, διαπέρασε το κρανίο μου.”

Ρομπέρτο Μπάτζιο