«Ήταν η σεζόν 1997-98, βρισκόμαστε στις παραμονές ενός δύσκολου και σημαντικού αγώνα Μπολόνια-Γιούβε.

Η Μπολόνια ήταν προς τη μέση της βαθμολογίας, η Γιούβε του Λίπι πάλευε για το σκουντέτο.

Δεδομένης της δυσκολίας αναχαίτισης της σκληρής ασπρόμαυρης άμυνας, τι σκέφτηκε αυτός ο «ιδιοφυής» Ulivieri;

Να κρατήσει στον πάγκο τον Ρόμπι Μπάτζιο, είδωλο του κόσμου της Μπολόνια και πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος (θα ολοκληρώσει τη σεζόν με 23 γκολ).

«Τεχνο-τακτική επιλογή» εξήγησε ο προπονητής.

Το «θεϊκό κοτσιδάκι» ήταν ο μόνος που μπορσούσε να αλλάξει το σκηνικό.

Ο αγώνας έληξε, η Γιούβε κέρδισε με 1-3.

Ήταν κρίμα να βλέπεις τον Ρόμπι εκτός αγώνα γιατί αυτός ήταν κάποιος που μετέφερε τη χαρά του να παίζει ποδόσφαιρο και ήθελε να διασκεδάσουν και αυτοί που πήγαιναν να δουν τον αγώνα.

Όλοι αγαπούσαν τον Μπάτζιο, ακόμα και στο σπίτι του Ουλιβιέρι.

Μάλιστα, αμέσως μετά από εκείνο τον αγώνα Μπολόνια-Γιούβε, ο Ουλιβιέρι επέστρεψε στο σπίτι του στην Τοσκάνη, όπου έμενε ακόμα με τη μητέρα του.

Όταν έφτασε, χτύπησε το κουδούνι για να ανοίξει η πόρτα και η μητέρα του του είπε…

«Όποιος δεν αφήνει τον Ρομπέρτο ​​Μπάτζιο να παίζει, στο σπίτι μου δεν μπαίνει!».

Και τον έστειλε να κοιμηθεί σε ξενοδοχείο».